تاثیرپذیری انقلاب اسلامی ایران از پیام عاشورایی زینب(س)

حضرت زینب(س) مفهوم ثقلین را آموخته بود و تبعیت از کتاب و عترت(ع) را در یک راستا می‌دید، بنابراین راز سرافرازی حضرت زینب(س) و سایر شیعیان واقعی اهل عترت(ع) را نباید صرفاً در تاریخ اسلام یافت بلکه باید در مفاهیم قرآنی جستجو کرد.

عقیق:تقارن ولادت با سعادت حضرت زینب(س) با ایام‎الله دهه فجر و پیروزی انقلاب اسلامی ایران موضوعی است که می‎توان از آن نکات قابل توجهی نسبت به مهم‎ترین شاخصه‎های فرد مسلمان و تابع ارزشهای الهی داشت. حضرت زینب(س) که اوج بروز صفات خود را در جریان عاشورای حسینی(ع) داشتند، شاخص بسیار مهمی برای تمام انقلابیون مسلمان و شیعه در تمام دورانها قرار گرفتند که نیاز است به برخی شاخصه‎های انقلابی حضرت اشاره‎ای شود.

اطاعت از ولیّ امر شاخصه حضرت زینب(س)
اولین شاخصه این بانوی مکرم اسلام، همراهی کامل با امامان معصوم(ع) در تمام لحظه‎های زندگی بود. این همراهی و تبعیت مسأله‎ای است که ریشه در آموزه‎های قرآن کریم دارد و از آنجایی که حضرت زینب(س) در مکتب وحی رشد یافتند و با معلمان واقعی قرآن مأنوس بودند، این آموزه را تا حد بسیار زیادی آموخته بودند. به عنوان مثال این آموزه قرآنی که خداوند فرمود: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏‌اید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید» جزو یکی از مصادیقی است که حضرت زینب(س) در طول زندگی مبارکشان به آن تقید داشتند و همواره اطاعت از ولیّ امر را مساوی با اطاعت از خداوند متعال و رسول گرامی اسلام(ص) می‎دانستند.

داشتن چنین ویژگی‎های بارز قرآنی باعث شده بود حضرت زینب(س) را در ردیف برترین زنان عالم و حتی شیعیان عالم قرار دهد و نکته مهم اینجاست که تمام این ویژگی‎ها را مرهون همراهی و تبعیت با امام عصر خودشان هستند. خیلی از افراد در طی تاریخ قرآن و مفاهیم عالی آن را مطالعه کردند، اما به دلیل اینکه ارتباط مناسبی با امام معصوم(ع) برقرار نکردند، هیچ گاه افراد برجسته و الگو برای سایر شیعیان نشدند، زیرا حضرت زینب(س) مفهوم ثقلین را آموخته بود و تبعیت از کتاب و عترت(ع) را در یک راستا می‌دید، بنابراین راز سرافرازی حضرت زینب(س) و سایر شیعیان واقعی اهل عترت(ع) را نباید صرفاً در تاریخ اسلام یافت بلکه باید در مفاهیم قرآنی جستجو کرد.

اما در ماجرای انقلاب اسلامی ایران بروز چنین خصلتها از سوی مردم کشورمان باعث شد تا این انقلاب به ثمر بنشیند و ثمرات و برکاتش تا ظهور امام زمان(عج) ادامه یابد، زیرا تا زمانی که مردم تابع اوامر خداوند و ولیّ زمانه بودند، خداوند آنها را پیروز میدان می‌کرد و این مدل را جز در ماجرای عظیم عاشورای حسینی و رفتار شیعیانی مانند حضرت زینب(س) نمی‎توان یافت. لذا امام خمینی(ره) بارها پیروزی انقلاب را به آموزه‎های عاشورا نسبت می‎دادند؛ به عنوان مثال فرمودند: «انقلاب اسلامی ایران، پرتوی از عاشورا است» (صحیفه نور، ج18، ص22) و یا در جای دیگر اشاره داشتند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.»

شبیه ترین مردم به حضرت زهرا(س)کیست؟

حضرت زینب(س) خصوصیات مشترک فراوانی با حضرت زهرا(س) داشتند و تنها تفاوتشان، معصوم بودن فاطمه(س) بود.

عقیق:حجت الاسلام و المسلمین عبد العلی گواهی تولیت امامزاده صالح(ع) تجریش و کارشناس مذهبی در گفت و گویی با اشاره به شخصیت حضرت زینب(س) گفت: شبیه ترین مردم به حضرت زهرا(س)، حضرت زینب(س) بودند.

چرا که تمامی ویژگی های بانوی دو عالم، با دخترشان یکی بود. البته تنها تفاوت این دو بانوی بزرگوار، معصومیت بود، که خداوند آن را به حضرت زهرا(س) اهدا کردند.

وی افزود: شاید، بهترین توصیف از حضرت زینب(س) همان حدیث امام سجاد(ع) باشد. ایشان می فرمایند: «یَا عَمَّه أنتِ بِحَمدِلله عَالِمَه غَیرَ مُعَلّمَه وَ فَهمه غَیر مُفَهّمه»بهترین دلیل گفتار است که حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) محدّثه و عالمه و معلمه بوده، آن هم از سرچشمه نبوت و ولایت سیراب گشته و در علوم دینیه و آثار باطنیه مهارتی بسزا داشته است.

کارشناسان مذهبی خاطر نشان کرد: حضرت زهرا(س) با تمام وجودشان از ولایت و امام زمانشان، از جان خود مایه گذاشتند. همین کار را حضرت زینب(س) نیز ادامه دادند و ایشان هم یاوری برای امام حسین(ع) بودند که طبق روایات، زمانی که اباعبدالله(ع) در مسیر کربلا و حتی حین جنگ، با سختی مواجه بودند، حضرت زینب(س) را که مشاهده می کردند، جانی دوباره می گرفتند. تنها کسی که مسکن سید الشهدا(ع) در کربلا بودند، حضرت زینب(س) بودند.

تولیت امامزاده صالح(ع) تجریش در خصوص چگونگی نمود این ویژگی ها در حضرت زینب(س) بیان کرد: زینب کبری(س) زمانی که متولد شدند، وجود مقدس پیامبراکرم(ص) ، حضرت فاطمه(س)، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را درک کردند. رشد این بانو، در بالین 5 معصوم انجام شد و علاوه بر این وجود دو معصوم دیگر، یعنی امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) در معنویت و بالندگی روحی ایشان تأثیر فراوان داشت. ایشان در تمام عمر شریفشان با معصومان(ع) زندگی کردند و از هر کدام بهره گرفتند.

گواهی ادامه داد: آن چه که می توان از عملکرد حضرت زینب(س) دریافت کرد، قدرت مدیریت والای ایشان در شرایط گوناگون بود. در بدترین شرایط، حضرت زینب(س) بهترین عملکرد را داشتند. دوران سخت اسارت، با مدیریت خواهر امام حسین(ع) باعث شد که حماسه کربلا زنده بماند و در تاریخ جریان داشته باشد.

گواهی در پایان گفت: اگر بخواهیم خصوصیات حضرت زینب(س) را مطرح کنیم، باید به چهار ویژگی ایشان اشاره کنیم.

نخست، شوهر داری حضرت(ع) بود. با وجود همراهی امام حسین(ع)، عبدالله بن جعفر همسر حضرت زینب(س) احساس کمبود نکردند. دیگر خصایص مهم ایشان، شکیبایی، تربیت درست فرزندان و وفاداری به امام زمانشان بود.

راه تشخیص ندای آسمانی

مردم همان طور که باید در عصر غیبت به علما و دانشمند باتقوا و متخصص و قابل اعتماد رجوع کنند؛ در هنگامه ظهور نیز چنین بکنند و بدانند که تنها راه مطمئن برای شناخت حق از باطل و درست از نادرست، آنان هستند.

عقیق:حجت الاسلام والمسلمین رحیم کارگر، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کانال آینده نگاری ایرانیان می نویسد:

ندای آسمانی، یکی از بهترین راه های شناخت امام زمان(عج) است؛ به همین جهت پیروان حق با شنیدن ندای آسمانی، نشاط و شادابی خاصی می‌یابند و آگاه می‌شوند که مولایشان بعد از قرن‌ها انتظار می‌آید و در پرتو آن، حق و عدالت همه جا را نورانی خواهد کرد. گویی با شنیدن ندا، روحی تازه در وجودشان دمیده می‌شود.

اما مساله اصلی این است که ندای پنجم (در واقع ندای شیطان)، عده زیادی را به حیرت انداخته و حتی تاییدی بر جریان فاسد اموی است که خیلی از مردم دنیا این را نمی دانند و متوجه نیستند که این ندای شیطانی است که از زمین بلند شده (نه از آسمان) و این نشانه بطلان و ناپاکی و فساد جریان سفیانی و اموی است! در این صورت چه باید کرد؟ آیا این فقط برای امتحان مردم است یا شیطان آخرین نفس های خود را می کشد و به همین جهت با تمام قدرت و نفوذ وارد میدان شده تا بتواند برخی از مردم را اغوا کند!؟

 واقعیت این است که شیطان در این کار موفق خواهد شد و حتی عده ای از شیعیان را نیز خواهد فریفت! برای دوری از این مهلکه و فتنه تنها یک راه وجود دارد و آن هم گوش به فرمان علما و دانشمندان بودن است؛ علمایی که روایات و علائم و نشانه را به خوبی می شناسند و می توانند ندای دروغین را از ندای حقیقی بازشناسند و به مردم بیان کنند.

در واقع باید ضمن کسب آگاهی های قبلی و آمادگی های علمی و معرفتی، در چنین فتنه هایی به علمای خبره و مورد اطمینان رجوع کنند و حرف آنها را حجت بدانند. این راه به صراحت در روایات بیان شده و غیر از آن، راه دیگری معرفی نشده است.

زرارة بن اعین می گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم که می فرمایند: «منادی از آسمان فریاد می زد به اینکه فلان (حضرت مهدی(عج)) امیر بر مردم است و نیز منادی از آسمان می گوید که امیرالمومنین امام علی (ع) و شیعیانش رستگارند.» گفتم: پس از این دو ندای آسمانی دیگر چه کسی با حضرت مهدی علیه السّلام جنگ می کند؟ امام صادق (ع) فرمودند: «بعد از این دو ندا، شیطان فریاد می زند که فلانی و پیروانش رستگارانند. (منظور از فلانی یعنی مردی از بنی امیه).» عرض کردم: چگونه راستگو از دروغگو تمیز داده می شود؟ (بین این دو برنامه چگونه می توان حق را شناخت؟). فرمودند: «آنهایی که احادیث ما خاندان رسالت را خوانده اند، می دانند و می گویند از پیش به ما گفته شده که حق با صیحه اول و برنامه اول است و صدای دیگر صدای شیطان است و نباید از آن پیروی کرد»؛ «ینادی مناد من السماء ان فلاناً هو الامیر و ینادی مناد ان علیاً و شیعته هم الفائزون قلت فمن یقاتل المهدی علیه السّلام بعد هذا فقال علیه السّلام ان الشیطان ینادی ان فلاناً و شیعته هم الفائزون یعنی رجلاً من بنی امیة قلت فمن یعرف الصادق من الکاذب قال علیه السّلام یعرفه الذین کانوا یروون حدیثنا و یقولون انه یکون قبل ان یکون و یعلمون انهم هم المحقون الصادقون». (الغیبة للنعمانی، ص264).

مردم همان طور که باید در عصر غیبت به علما و دانشمند با تقوا و متخصص و قابل اعتماد رجوع کنند؛ در هنگامه ظهور نیز چنین بکنند و بدانند که تنها راه مطمئن برای شناخت حق از باطل و درست از نادرست، آنان هستند؛ چون ایشان در روایات اهل بیت(ع) دقت و مطالعه دارند و به خوبی می توانند معارف اهل بیت را به مردم منتقل کنند

گسترده حکومت مهدوی تا کجاست؟!

مقام عظمای ولایت می‌تواند با قدرت و فضل خداوند تبارک و تعالی در آسمان‌ها و زمین تصرّفاتی داشته باشد، پس حکومت بر کرات دیگر نیز جز همان قلمروهای ولایی هستند.

عقیق:«بنا به اعتقاد شیعیان آل محمّد صلّی اللّه علیه و اله امامان معصوم در جهان آفرینش خلق نخست خدایند.» «و نیز در همۀ کاینات ولایت تکوینی و تشریعی دارند؛ یعنی می‌توانند با اذن و قدرت خدا در همۀ مخلوقات تصرّف ولایی و امامی بنمایند و اگر بخواهند بدون به هم خوردن نظام آفرینش و یا جایگزین نمودن نیروی دیگر در اوضاع هستی تصرّفاتی می‌نمایند؛ مانند «شق القمر» و «ردّ شمس» و غیره که در کتاب‌های مهم مذهبی و در میان اعجازهای نبوّت به‌طور وضوح بیان گردیده و مشهور است و نیازی به تکرار آن نیست و مسألۀ اطاعت خورشید و ماه از «امام قائم علیه السّلام» نیز از این معنا مستثنی نمی‌باشد.»

امام باقر علیه السّلام فرمود:

«خورشید و ماه را فراخواند، پس هردو به او جواب می‌دهند (از او اطاعت نمایند) و زمین برای او پیچیده می‌شود.»

در تفسیر آیۀ ۱۵سورۀ ق از امام علیه السّلام آمده است:

«خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفریده است تا آن‌جا که می‌فرماید و حجّت آن‌ها هم منم.»

امام باقر (ع) در این‌باره می‌فرماید:

«خدای تبارک و تعالی برتر و والاتر از آنست که اطاعت بنده‌ای را بر همگان واجب کند ولی چیزی از دانشهای زمین و آسمانها را از او پوشیده بدارد.»

«هر که در آسمان‏ها و زمین است خواه ناخواه فرمانبردار اوست و همه به سوی او بازگردانده می‏شوند.»(آیه ۸۳ سوره مبارکه آل عمران)

با این بیان روشن است که مقام عظمای ولایت می‌تواند با قدرت و فضل خداوند تبارک و تعالی در آسمان‌ها و زمین تصرّفاتی داشته باشد، پس حکومت بر کرات دیگر نیز جز همان قلمروهای ولایی هستند؛ چون آنان «ید اللّه» و «خلیفة اللّه» هستند که شکّی در آن نیست.

ابو سعید خدری گوید که رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود: «ازخلافت او ساکنان زمین و آسمان و پرندگان در هوا خشنود می‌شوند.»

امام سجاد علیه السّلام فرمود:

«آگاه باش! صاحب شما به ابر سوار می‌شود و به هفت آسمان و هفت زمین پنج اقلیم آباد و دو اقلیم ویران بالا رود (سفر کند.)»

امام صادق علیه السلام فرمودند:حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : «برای ستارگانی که در آسمان هستند شهرهایی است همانند شهرهایی که در زمین وجود دارد.»

درروایت دیگری ابوبصیر می گوید:

از امام صادق علیه السلام درباره آسمان‌های هفتگانه سؤال کردم ، حضرت فرمودند : «هفت آسمان است که در میان آن‌ها آسمانی نیست مگر آن که در آن مخلوقاتی وجود دارد و بین آن آسمان تا آسمان دیگر در فضا آفریده‌هایی وجود دارد ، تا به آسمان هفتم منتهی گردد.
پرسیدم : زمین چگونه است ؟
فرمودند : زمین هفت تاست در پنج تا از آن‌ها مخلوقات وجود دارند و در دو تای دیگر هواست و در آن دو چیزی وجود ندارد.»

«گفتۀ امام (ع) نشانگر این است که پنج کرۀ زمین و یا پنج زمین و آسمان آباد و مسکونی است. طبق روایاتی متعدد، کرات زیادی در آسمانها وجود دارد که آباد و دارای جوامعی از مخلوقات خدا هستند که غیر از نوع انسان و فرشته و جن می‌باشند، که علامه مجلسی مجموعه‌ای از آنها را در بحار الانوار آورده است.

3 وظیفه مهم منتظران واقعی حضرت مهدی

استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم گفت: از وظایف منتظران است که جامعه را آنچنان که امام زمان(ع) می‌پسندد بار بیاورند، چرا که جامعه مهدی‌پسند همان جامعه خداپسند است ما باید ابتدا از خودمان شروع کنیم، طوری رفتار کنیم که مهدی‌پسند باشد.

عقیق:آیت‌الله نجم‌الدین طبسی استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم با اشاره به اعتقاد همه انسان‌ها به وجود منجی آخرالزمان(عج) به خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس گفت: همه مظلومان عالم، هرچند ممکن است بیانشان با هم متفاوت باشد اما آنچه که در ته دلشان دارند همان منجی است و انتظار ظهور امام زمان علیه‌السلام را دارند.

وی با بیان اینکه پیروان مکتب اهل بیت (ع) انس،‌ تعلق‌خاطر، علاقه و ارتباط بیشتری به امام زمان و اهل بیت رسول‌الله (ص) دارند، اظهار داشت: فرهنگ ما فرهنگ ارتباط با اهل بیت (ع) بوده و منشأ همه زیارت‌ها، توسل‌ها و مجالس روضه و جشن‌های اهل بیت (ع‌) در میان شیعیان، متعلق به اهل بیت (ع) است و یا اینکه این امور، اسباب تعلق بیشتر به اهل بیت(ع) می‌شود از همین رو وظیفه بیشتری هم نسبت به سایر انسان‌ها در خصوص حضرت حجت(عج) دارند؛ هر که در این بزم، مقرب‌تر است جام بلا بیشترش می‌دهند.

استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم تصریح کرد: منتظران واقعی ظهور حضرت مهدی(عج) باید سختی‌ها را متحمل شده، جا نزنند، عقب‌نشینی نکنند،‌با یک تشر یا تهدید دشمن با یک شبهه پراکنی دشمن هرگز جا خالی نمی‌کنند، این وظیفه ما در دوران ظهور است دورانی که گوش شنوا برای شنیدن حق و حقیقت کمتر است.

وی ادامه داد: دوران غیبت امام زمان(ع) دورانی است که طبق روایات بیان کرده‌اند: نه بزرگ به کوچک رحم می‌کند نه کوچک به بزرگ، در چنین دورانی که حکومت‌ها، سردمداران ظالم به خیال خودشان اداره جهان را به دست دارند در چنین دورانی است که پیروان مکتب اهل بیت (ع) است که در اقلیت هستند این اقلیت در هجمه سنگین ادیان دیگر قرار دارند اما خداوند متعال در قرآن کریم، بشارتی به این گروه اقلیت داده است «کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ»؛ گروه‌های کمی بودند که به اذن خداوند بر عده بسیار پیروز شدند.

آیت‌الله طبسی با اشاره به وظایف منتظران در دوران غیبت، عنوان کرد: وظیفه اول پیروان مکتب اهل بیت (ع) این است که هرگز به خودشان روح یأس و ناامیدی را راه ندهند؛ خوشبختانه ما اکنون از امنیت خوبی برخوردار هستیم هر کسی اگر بخواهد که نگاه چپ به استقلال کشورمان بیندازد چشمانشان را از حدقه بیرون می‌آوریم و کسی جرأت توطئه‌چینی علیه ما را ندارد اما به هر حال نباید شیعیانی که در کشورهای دیگر هستند احساس کنند که دنیا به آخر رسیده است بلکه وظیفه ما در این است که محکم بایستیم و با اطمینان خاطر در راستای هدفمان گام برداریم و بدانیم که این‌ها یک جولانی بیش نیست.

وی خاطرنشان کرد: بالأخره این حاکمیت‌ها و این ظلم و جنایتِ جنایتکاران، ایامی کوتاه پایدار نخواهد ماند اما دولت، همان دولت آقا امام زمان (عج) است که قطعاً تشکیل خواهد شد حتی اگر یک روز هم از عمر دنیا باقی مانده باشد آن حکومت تشکیل خواهد شد لذا این روح امید باید همیشه در مردم وجود داشته باشد.

این استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم ابراز داشت: وظیفه دوم منتظران ظهور حضرت مهدی(عج) این است که تلاش کنیم جامعه را آنچنان که امام زمان(ع) می‌پسندد بار بیاوریم، جامعه مهدی‌پسند همان جامعه خداپسند است ما از خودمان شروع کنیم خودمان جوری حرکت کنیم، رفتارمان، کردارمان، وضعیت لباس پوشیدنمان، خوراک و وضعیت اداره‌هایمان، برخورد با خانواده و با همسایه و در هر کجا هستیم طوری رفتار کنیم که مهدی‌پسند باشد و در واقع مردم را با رفتار، عمل و گفتارمان به سوی فرهنگ مهدوی جذب کنیم.

وی با بیان اینکه آقا امام زمان (عج) مأموریتی که از جانب خداوند عزوجل به ایشان واگذار شده، احیای سنت رسول‌الله (ص) و احیای تعالیم قرآن است، گفت: ما هم اگر می‌‌خواهیم جامعه‌ای باشیم، انسان‌هایی باشیم که امام زمان گوشه چشمی به ما نظر کند باید ما هم در این مسیر گام برداریم، یعنی  اینکه تعالیم و سنت رسول‌الله(ص) که در روایات گوناگون به دست ما رسیده است ابتدا خودمان با این سنت آشنا شویم و به آنها عمل کنیم سپس به تبلیغ و ترویج فرهنگ مهدوی بپردازیم

حضرت زينب (س) پرستار نهضت وانقلاب حسينى
حضرت زينب (س) در سال پنجم هجري از مادري چون فاطمه زهرا (س) متولد شد و در دامان ايشان، پيامبر اسلام (ص) و حضرت علي (ع) پرورش يافت. يكي از سيره هاي عملي زندگي اين بانوي الهي، پرستاري و دست گيري از حال بيماران و درماندگان بود. اتفاقات سختي كه در طول حيات سراسر مرارت بار ايشان رخ داد؛ همچون بيماري مادر بزرگوارشان، ضربت خوردن پدر، مسموميت برادر و بالاخره حادثه بزرگ كربلا، زينب را به عنوان الگوي پرستاران معرفي كرد و سالروز ولادتش، به عنوان روز پرستار برگزيده شد.

پرستار بزرگ صحراي كربلا، در آن روز سخت، وظايف سنگيني به عهده داشت: تقويت روحيه مجروحان و خانواده شهيدان، رسيدگي به بازماندگان و كمك به اطفال. هم چنين ايشان به مراقبت از حضرت سجاد (ع) نيز كه در بيماري شديد به سر مي برد، مشغول بود.

حيف است زينب سلام الله عليها را تنها پرستار بيمار بخوانند زيرا پرستارى از بيمار يكى از كوچك‏ترين مسؤوليت ‏هاى حضرت زينب سلام الله عليها بود، و هر چند پرستارى وظيفه سنگين و ارزشمندى است و پرستار متعهد بايد با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملايمات براى انجام خدمتش ‏بنمايد و چنين كارى از عهده هر كس برنمى‏آيد ولى با اين حال ‏مقام زينب كبرى سلام الله عليها، آن‏قدر والا و عظيم است كه او را پرستار نهضت وانقلاب حسينى بايد بناميم، زيرا اين پرستارى به مراتب مهم‏تر و سرنوشت‏ سازتر از پرستارى بيمار بود. زينب نقش نگهدارى از قيام خون بار حسينى را بر عهده داشت كه ‏قطعا اگر او اين بار را بر دوش نمى‏گرفت، خون سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين صلوات الله عليه پايمال مى‏شد و بسيار دشوار بود كه نهضت ابى عبد الله عليه السلام به مردم‏ اعلام و ابلاغ گردد و شايد بدون اسارت خاندان رسول الله وپيش‏تازى عقيله بنى هاشمى عليها السلام در رسوا نمودن هيئت‏ حاكم، و تبليغ او از انگيزه قيام برادرش، يزيديان به هدف پليد خود نائل مى‏آمدند و نام رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را نه تنها از مناره‏هاى مساجد بلكه از تاريخ، پاك و محو مى‏كردند و اين بود نيت ‏شوم آنان.

حضرت زينب عليها السلام با مجاهدت و قيام شجاعانه خويش در برابر زورگويان وهم‏چنين فريب ‏خوردگان زمانش، آن چنان از قيام امام حسين عليه السلام دفاع كرد كه ‏تا قيام رستاخيز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و اين نام جاودان و مقدس براى هميشه با عظمت ‏بايد برده شود.

عقيله بنىهاشم عليها السلام در پس آن مصيبت ‏بزرگى كه «تصغر عندها المصائب‏» آن چنان ‏بار سنگين پرچم ولايت را بر دوش گرفت و در برابر كفر و زندقه‏ ايستاد و سخنرانى كرد و خطابه خواند و مردم را بيدار كرد و حركت را در مردگان آغاز نمود كه از آن جا حركت توابين و ديگر حركت‏هاى اسلامى آغاز شد و تا امروز و فردا و فرداها، آثار اين ‏حركت عظيم زينبى، هويدا است و به بركت اين بانوى بزرگوار و قيام مباركش، هم‏چنان بيرق‏هاى خونين عاشورا به نشانه روز انتقام مظلوم از ظالم، در سراسر جهان افراشته مى‏شود زيرا زينب كبرى سلام الله عليها بود كه پيام ‏خونين حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام را به تمام نسل‏ها و عصرها رساند.

در خاتمه شايسته است از پرستاران فداكار و بي توقعي ياد كنيم كه همواره از مهرباني و دلسوزيشان بهره مند بوده ايم: به مادراني كه همواره در زندگي به شير زناني همچون زينب (س) تاسي نموده اند تا دررويارويي با مصائب و دشواريهاي زندگي مرهمي بر دلهاي مجروحمان گذارند. لذا بخش آخر اين مقال به اين فرشتگان اختصاص يافته است .

پرستاري در فرهنگ اسلامي
در فرهنگ اسلامي و تعابير قرآني، آن هنگام كه پرستار براي ياري انسان نيازمندي تلاش مي كند و براي جلب رضاي پروردگار نيازهايش را برمي آورد، ‌مثل آن است كه او را از مرگ رهايي بخشيده و بدين كار، موجبات خرسندي خداوند را فراهم كرده است؛ زيرا پرستاري كه با تلاش خويش جان مجروح يا بيمار ناتواني را نجات مي دهد و براي بهبودي وي فعاليت مي كند، به يقين او را زنده كرده است و هر كه فردي را زنده كند و به جامعه پر تلاش انسان ها باز گرداند، مثل آن است كه خدمتي شايان به همه مردمان كرده است. قرآن كريم در آيه 32 سوره مائده در اين باره مي فرمايد: « وهر كس انساني را از مرگ رهايي بخشد، ‌چنان است كه گويي همه مردم را زنده كرده است».

نُسَيبه، پرستار با ارزش
تاكيد اسلام بر بزرگداشت كار پرستاري و سفارش به انجام آن، باعث شده بود كه بسياري از اصحاب رسول خدا اعم از زن و مرد، به اين كار اهتمام ورزند. «نسيبه» يكي از زنان صدراسلام است كه با پيامبر (ص) بيعت نمود. وي بيشتر روزها روزه دار بود و از عبادت خداوند غفلت نمي ورزيد. اين زن شجاع و با شهامت،‌ در جنگ هاي احد،‌ حنين، ‌حديبه و يمامه شركت داشت و همواره مشكي بر دوش مي كشيد و خورجيني نيز در برداشت و هر جا تشنه اي مي يافت و يا ناله مجروحي را مي شنيد، ‌بي درنگ بر بالينش حاضر مي شد. وظيفه او، ‌رساندن آب به سربازان و نيز مداواي زخميان بود.

روز ميلاد باسعادت حضرت زينب كبري (س)

 پيدايش پرستاري
آنگاه كه رنج و درد بر كالبد انسان حمله ور گشت و سلامت وي را پايان داد، پرستاري به وجود آمد؛‌ يعني از زمان پيدايش بشر،‌ اين حرفه مقدس بر عرصه گيتي نمايان شده است. در مسير تاريخ، پرستاري همپاي پزشكي در خدمت انسان ها بوده است و به تدريج، اين دو در قالب علم پيشرفت نموده اند و در زمان هاي بحراني، مانند حوادث طبيعي و جنگ ها، خدمات شايان توجهي انجام داده اند.

پرستاري در اسلام
پرستاري از مجروحان و كمك به ناتوانان، در فطرت و نهاد هر انساني وجود دارد كه حاكي از اهميت آن در زندگي اجتماعي است. سيره رهبران الهي نيز همواره بر اين بوده كه در ميدان انجام كارهاي پسنديده، گوي سبقت را از همه انسان ها بربايند و انسان كامل عصر خويش و الگو براي آيندگان باشند تا بدين ترتيب، بزرگ ترين مشوق انسان ها در عمل به نيكي ها گردند. يكي از كارهاي نيك ،« پرستاري» از بيماران است و رهبران الهي نيز بدان همت مي گماردند.

پرستاري حضرت يوسف (ع)
زماني كه حضرت يوسف (ع) در زندان مصر بود،‌ به زندانيان خدمت مي كرد. خدمات او به زندانيان به گونه اي بود كه توجه آنان را به سوي خود جلب كرد،‌به طوري كه آن حضرت را از نيكوكاران مي دانستند. در اين مورد در تفسير آيه 36 سوره يوسف «ما تو را از نيكوكاران قرار داديم» از امام صادق (ع) نقل مي كنند كه حضرت يوسف (ع) در زندان از بيماران زنداني پرستاري و نيازهاي آنان را برآورده مي كرد