دستوری از مرحوم شیخ رجبعلی خیاط برای مشتاقان دیدار امام زمان(عج)

- ان شاء الله توفیق ملاقات با امام برای همه مشتاقان حاصل گردد، ولی برای درک شناخت حضرت در زمان دیدن ایشان، انجام واجبات و ترک محرمات الزامی است.بقول مرحوم علامه عصار ابتدا باید قائم درون قیام کند تا برکت لقای قائم بیرون و تشرف به محضر نورانی حضرتش روزی ما شود.

باید توسلات خود را عمیق کنیم و دعای فرج بسیار بخوانیم و صلوات و تشرف به مسجد جمکران و خواندن نماز توسل به حضرت هم از عوامل مؤثر است

شیخ رجبعلی خیاط (ره) دستور ذیل را جهت تشرف به محضر امام زمان(عج) گفته اند:

چهل شب هر شب صد مرتبه آیه کریمه وَقُل رَّ‌بِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِ‌جْنِی مُخْرَ‌جَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرً‌ا وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا (الاسراء-80و81) را بخواند، ان شاء الله توفیق دیدار حاصل می گردد. ولی برای درک شناخت حضرت در زمان دیدن ایشان، انجام واجبات و ترک محرمات الزامی است.

حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره) به مشتاقان رؤیت امام زمان(عج) می گفتند توسلات خود را عمیق کنید و به خواندن بسیار دعای فرج و ذکر صلوات و تشرف به مسجد جمکران و خواندن نماز توسل به حضرت را دستور می دادند.

حکایت کفاشی که کفش امام زمان(عج) را پینه نمی زد

روزی حضرت به حجره سید عبدالکریم کفاش تشریف آوردند در حالی که او مشغول کفاشی بود. پس از دقایقی حضرت فرمودند: «سید عبدالکریم، کفش من نیاز به تعمیر دارد، برایم پینه می زنی؟

 سید عبدالکریم کفاش شخصی بود که مورد عنایت ویژه امام زمان (عج) قرار داشت و حضرت دائماً به او سر می زد. روزی حضرت به حجره کفاشی او تشریف آوردند در حالی که او مشغول کفاشی بود. پس از دقایقی حضرت فرمودند: «سید عبدالکریم، کفش من نیاز به تعمیر دارد، برایم پینه می زنی؟»

 سید عرض کرد: آقاجان به صاحب این کفش که مشغول تعمیر آن هستم قول داده ام کفش را برایش حاضر کنم، البته اگر شما امر بفرمائید چون امر شما از هر امری واجب تر است، آن را کنار می گذارم و کفش شما را تعمیر می کنم. حضرت چیزی نگفتند و سید مشغول کارش شد.

 پس از دقایقی مجدداً حضرت فرمودند: «سید عبدالکریم! کفش من نیاز به تعمیر دارد، برایم پینه می زنی!؟»

سید کفشی را که در دست داشت کنار گذاشت، بلند شد و دستانش را دور کمر مبارک حضرت حلقه زد و به مزاح گفت: قربانت گردم اگر یک بار دیگر بفرمایید “کفش مرا پینه می زنی” داد و فریاد می کنم آی مردم آن امام زمانی که دنبالش می گردید، پیش من است، بیایید زیارتش کنید!

 حضرت لبخند زدند و فرمودند: «خواستیم امتحانت کنیم تا معلوم شود نسبت به قولی که داده ای چقدر مقید هستی.»

تاثیر شیخ رجبعلی خیاط از جوان عاشق

نیمه شبی سرد زمستانی در حالی که برف بشدت می‌بارید و تمام کوچه و خیابان‌ها را سفید پوش کرده بود از ابتدای کوچه دیدم که در انتهای کوچه کسی سر به دیوار گذاشته و روی سرش برف نشسته است.

 شیخ رجبعلی خیاط در روایتی درباره تحت تأثیر قرار گرفتن از عاشق شدن یک جوان می‌گوید:

در نیمه شبی سرد زمستانی در حالی که برف بشدت می‌بارید و تمام کوچه و خیابان‌ها را سفید پوش کرده بود از ابتدای کوچه دیدم که در انتهای کوچه کسی سر به دیوار گذاشته و روی سرش برف نشسته است!
باخود گفتم شاید معتادی دوره گرد است که سنگ کوب کرده!
جلو رفتم دیدم او یک جوان است!
او را تکانی دادم!
بلافاصله نگاهم کرد و گفت چه می‌کنی!
گفتم: جوان مثه اینکه متوجه نیستی!
برف، برف!
روی سرت برف نشسته!
ظاهراً مدت‌هاست که اینجایی!
مریض می‌شوی!
خدای ناکرده می‌میری!
اینجا چه می‌کنی؟
جوان که گویی سخنان مرا نشنیده بود! با سرش اشاره‌ای به روبرو کرد!
دیدم او زل زده به پنجره خانه‌ای!
فهمیدم عاشق شده!
نشستم و با تمام وجود گریستم!
جوان تعجب کرد!
کنارم نشست!
گفت تو را چه شده‌ای پیرمرد!
آیا تو هم عاشق شدی؟!
گفتم قبل از اینکه تو را ببینم فکر می‌کردم عاشقم! [عاشق مهدی فاطمه] ولی اکنون که تو را دیدم [چگونه برای رسیدن به عشقت از خودبی خود شدی] فهمیدم من عاشق نیستم و ادعایی بیش نبوده!
مگر عاشق می‌تواند لحظه‌ای به یاد معشوقش نباشد

شیخ رجبعلی خیاط چگونه خدا را امتحان کرد

انسان از همان ابتدای خلقت، آزمایش و امتحان شده است، نمونه های بارز آن را در مورد پیامبران الهی شنیده‌ایم که اغلب آنان نیز از این امتحانات سربلند و پیروز بیرون آمده اند.

  انسان از همان ابتدای خلقت، آزمایش و امتحان شده است، نمونه های بارز آن را در مورد پیامبران الهی شنیده‌ایم که اغلب آنان نیز از این امتحانات سربلند و پیروز بیرون آمده اند و اول کسی که مورد آزمایش الهی قرار گرفت، آدم ابوالبشر(ع) بود.

خداوند متعال در قرآن می فرماید:

«نَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً»(1)
شما را از راه آزمايش به بد و نيك خواهيم آزمود.

جناب شیخ رجبعلی خیاط تحول معنوی خود را چنین بازگو نموده است: در ایام جوانی حدود ۲۳ سالگی دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته من شد و سرانجام در خانه‌ای خلوت مرا به دام انداخت، با خود گفتم: رجبعلی! خدا میتواند چندین دفعه تو را امتحان کند، بیا یک بار تو خدا را امتحان کن! و از این حرام آماده، به خاطر خدا صرف نظر کن، سپس به خداوند عرضه داشتم:

خدایا! من این گناه را برای تو ترک می‌کنم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن.

آنگاه دلیرانه، همچون یوسف (ع) در برابر گناه مقاومت می‌کند و از آلوده شدن به گناه اجتناب می‌ورزد و به سرعت از دام خطر میگریزد، این کف نفس و پرهیز از گناه، موجب بصیرت و بینایی او می‌گردد، بگونه ای که به گفته برخی دیده برزخی او باز می‌شود و آن چه را که دیگران نمی‌دیدند و نمی شنیدند، می‌بیند و می‌شنود، به طوری که برخی اسرار برای او کشف می‌شود.(2)

تو

صیه شیخ رجبعلی خیاط درباره دعا برای امام زمان(عج)

…

هدف ما از دعا برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه نباید رسیدن به حالات و مقامات باشد بلکه خشنودی پروردگار و تقرب به خداوند و امام زمان ارواحنا فداه را ملاک عمل قرار دهیم.

مرحوم آقای شرفی که از منتظران  ظهور حضرت (عج) بودند، نقل می کردند: در زمانی که برای تبلیغ از مشهد مقدس به شهرستان ها می رفتم در یکی از مسافرت ها چند روزی قبل از ایام ماه مبارک رمضان با یکی از دوستان در تهران به محضر مرحوم حاج شیخ رجبعلی خیاط که از سابقین و ثابتین در راه انتظار بودند و مردم را به این راه تشویق می نمودند، مشرف شدیم و از ایشان تقاضای راهنمایی کردیم و خواستیم که چیزی به ما بیاموزد.

آن بزرگوار طریقه ختم آیه شریفه «و من یتق الله» را به ما آموختند و فرمودند: «اول صدقه بدهید و چهل روز روزه بگیرید و این ختم را در حال روزه انجام دهید.»

نکته مهمی که حاج شیخ ربعلی خیاز فرمودند این بود که: مقصودتان از انجام این ختم تقرب به حضرت رضا علیه السلام باشد و حاجت های مادی را در نظر نگیرید.

مرحوم آقای شرفی فرمودند: من ختم را شروع کردم ولی نتوانستم آن را ادامه دهم و ترک نمودم. ولی دوست من موفق شد و آن را به پایان رساند. پس از آن که به مشهد برگشت وقتی ایشان به حرم مطهر حضرت امام رضا علیه السلام مشرف گردید، آن حضرت(ع) را به صورت نور زیارت کرد. کم کم این حالت در ایشان تقویت شد تا توانست آن حضرت (ع) را ببیند و با آن بزرگوار صحبت کند.

هدف ما از نقل این جریان نکته مهمی است که در دعاها و توسلات باید رعایت شود و آن این است که انسان علاوه بر آنکه در انجام نمازها، دعاها و توسلات باید اخلاص را رعایت کند هدف او هم باید از انجام آنها، تقرب به خداوند باشد تا به رسول خدا صل الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام نیز نزدیک شود؛ یعنی اعمالش را به نیت عبودیت و بندگی خدا انجام دهد، نه برای رسیدن به حالات و مقامات.

یکی از افراد مشهور و صاحب نفس که دعایش  اثر داشت و با آن گره از کار افراد می گشود، از شخصی که او را صاحب بصیرت می دانست سوال کرد بوده: به نظر شما من چه موقعیت و منزلتی نزد خدا دارم؟ ایشان پس از تامل در جواب گفته بوند: شما در کارهای خداوند زیاد دخالت کرده ای.

پس دعا کننده نباید هیچ گونه سوء استفاده ای از دعاهایش کند، بلکه باید آن ها را به قصد بندگی پروردگار انجام دهد نه این که به وسیله آنها دخالت در کارهای خداوند کرده و یا مردم را به سوی خود جلب کند.

نکات مهم تربیتی در فرزند پروری دینی

توجه کردن به تربیت کودک باعث آرامش روانی پدرومادر در بزرگسالی فرزندانشان است نکات تربیتی دینی همواره موفقیت راچندین برابر میکند به این منظور نکات طلایی تربیت دینی را یاد آور میشویم:

۱- اگر صاحب فرزند دختر وپسر هستید هدیه را اول به دختر بدهید.

۲- با طفل خود بازی کودکانه بکنید.

۳- اطفال را بخاطر گریه هاشان نزنید زیرا تا مدتی گریه شهادت به وحدانیت خداوند، شهادت به نبی اکرم و دعا برای والدین است.

۴- فرزندان خود را ببوسید. پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای در بهشت است.

۵- با سلام کردن به فرزندتان به او شخصیت دهید.

۶- کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید. کارهایش را احمقانه نخوانید.

۷- فرزند را زیاد امر و نهی نکنید تا جرات پیدا کند و در بزرگسالی نافرمان شود.

۸- به فرزندان خود شخصیت دهید.

۹- به وعده خود وفا کنید.

۱۰- برای تربیت جنسی کودکان، پدر و مادر باید نخست به فرزندان بیاموزند که سرزده وارد اتاق نشوند و اجازه بگیرند. در این راستا مادران دقت کنند هنگام نظافت بچه ها و نوزادان، کودکی دیگر بخصوص همجنس نظاره گر نباشد. از زمان خردسالی با اندام تناسلی و ران ها و سینه های طفل بازی نکنید.

نباید فرزندان را در محیط های خلوت، تنها با دیگری خصوصا خواهر و برادر آزاد گذاشت.

دختر ۶ ساله را مرد نامحرم بر دامن ننشاند و نبوسد.

نباید اندام دختر بچه ها در برابر دیگران عریان باشد.

در کودکان عشق و علاقه به نماز را ایجاد کنیم.

در سنین بالاتر از بلوغ و نشانه هایش دختر و پسر را آگاه کنیم.

۱۱- لوس کردن، کودکان را موجوداتی ضعیف و بی اراده بار می آورد.

۱۲- کودک را تحقیر نکنید.

۱۳- برای کودکان خود دعا کنید.

۱۴ تذکرات را با ملایمات بیان کنید تا سدی بین والدین و فرزندان نشود.

۱۵- اگر کودک در خانه مورد احترام باشد، کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می کند. احترام به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است.

۱۶- مربی خوب کسی است که خواسته های کودک را از راه های صحیح و با روش درست تعدیل کند.

۱۷- ایمان را در کودکتان تقویت کنید.

امام صادق علیه السلام می فرماید: احادیث اسلامی را به فرزندان خود هر چه زودتر بیاموزید، قبل از آنکه مخالفین بر شما سبقت گیرند و دل های کوکان شما را با سخنان نادرست خویش اشغال نمایند.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: وای بر فرزندان آخرالزمان از روش ناپسند پدرانشان، پدران مسلمانی که هیچ یک از فرائض دینی را به فرزندان نمی آموزند. به ناچیزی از امور مادی درباره آنها قانع اند. من از این مردم بری و بیزارم.

۱۸- از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان بپرهیزید.

۱۹- فرزند را راستگو تربیت کنید. در خانه طوری رفتار کنید که اطفال به راستگویی عادت کنند.

۲۰- کودک را نترسانید زیرا ترس شخصیت کودک را از بین می برد و دچار اختلال روانی می کند.

۲۱-  نوازش یکی از غذاهای روانی کودک است باید به اندازه کافی از آن تغذیه شود.

۲۲- زشتی گناه و تنفر مردم از گناهکار را به کودک بفهمانید.

۲۳- بستر بچه ها از ۶ سالگی از هم جدا باشد.

۲۴- تذکرات وقتی اثر دارند که والدین خود مجری و عامل آنها باشند. توجه داشته باشید فرزندان آنگونه که ما می خواهیم نمی شوند بلکه آن طوری که ما هستیم می شوند.

۲۵- بین نظم در خانه و بیرون فرق قائل شوید و اجازه دهید در خانه آزادانه بازی کنند.

۲۶- رفتارهای غیر منتظرانه کودکان را تا حدودی تحمل کنید.

حضرت علی علیه السلام می فرماید: زیاده روی در ملامت و سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می کند.

۲۷- تذکر دیگران را به رخ او نکشید و کسی را با او مقایسه نکنید.

۲۸- از طریق داستان سرایی بسیاری از مفاهیم خوب را به کودک القا کنید.

۲۹- شیطنت کودک در خردسالی نشان دهنده زیادی عقل او در بزرگسالی است آن را سرکوب نکنید.

۳۰- کودکان را از ۷ سالگی امر به نماز و از ۹ سالگی به روزه کنید.

۳۱- به فرزند خود قرآن بیاموزید.

۳۲- از متهم کردن اطفال به دروغ گویی خودداری کنید.

۳۳- حس کنجکاوی کودک را با حوصله ارضا کنید.

۳۴- در برابر فرزندان هیچ گاه مشاجره نکنید.

۳۵- کودکان از مرگ در هراسند بخصوص مرگ والدین.

۳۶- استعدادهای فرزندان را کشف کنید و آن ها را شکوفا کنید.

۳۷- از نظر مادی نه بی توجه باشید نه کودک را ارضا کنید هر دو خطرناک است.

۳۸- تنها نقطه امید و مایه شادی کودک، مهر پدر و مادر است روان او را مضطرب نسازید.

۳۹- مناسب تکامل کودک به او آزادی دهید و او را به اختیار خودش بگذارید.

۴۰- تربیت فرزند و آموزش واجبات از وظایف والدین است و کسانی که به این امر توجه ندارند مورد نکوهش هستند.

بهترین زنان از دیدگاه حضرت فاطمه(س)

…

فاطمه (س) مصداق آیات قرآنی

براساس اسنادی که در دست و مورد قبول و اتفاق فریقین است فاطمه (س) مصداق آیات متعدد قرآن است که ما را توان آن نیست همه آنها را احصاء کرده و به شرحش بپردازیم.

“مصداق آیه قدر” إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ

امام صادق (ع) در تفسیر و معنی آیه “إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ"، فاطمه (س) را معنی آن دانسته و مصداق کسی می‏‌داند که در شب قدر نازل شده است.

“مصداق خیر کثیر، سوره کوثر” إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ

خدا در قرآن او را کوثر یا خیر کثیر نامید و اساس نزول آن کوتاه کردن شر سخن مشرکان از سر پیامبر(ص) بود. او مصداق آیه” إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ” است و شماتت کنندگان پیامبر مصداق ابترند، فاطمه خیر کثیر است و مجسمه خیر، استوانه برکت است و اسطوره بالندگی.

“مصداق آیه تطهیر” إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِب عَنکمُ الرِّجْس أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطهِّرَکمْ تَطهِیراً

او مصداق آیه “إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِب عَنکمُ الرِّجْس أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطهِّرَکمْ تَطهِیراً” در قرآن است در کتاب صواعق المحرقه، تفسیر طبری، و کتب دیگر از رسول خدا نقل شد که این آیه درباره من، علی (ع)، حسن، حسین و فاطمه (س) نازل شده است و طبری در تفسیر خود 15 روایت به سندهای مختلف در این باره ذکر می‏‌کند.

شخصیت عبادی حضرت

دختر پیغمبر همچنان ‌که در زندگی زناشویی نمونه بود، در اطاعت پروردگار نیز نمونه بود. امام صادق (ع) از پدران خویش از حسن بن علی روایت کند: مادرم شب‌های جمعه را تا بامداد در محراب عبادت می‌ایستاد و چون دست به دعا برمی‌داشت مردان و زنان با ایمان را دعا می‌کرد، اما درباره خود چیزی نمی‌گفت. روزی بدو گفتم: مادر! چرا برای خود نیز مانند دیگران دعای خیر نمی‌کنی؟ گفت: فرزندم همسایه مقدم است. تسبیح‌هایی که به نام تسبیحات فاطمه (س) شهرت یافته و در کتاب‌های معتبر شیعه و سنی و دیگر اسناد روایت شده نزد همه معروف است. و آنان که خود را ملزم به سنت می‌دانند، این تسبیح‌ها را پس از هر نماز می‌خوانند…..همچنین دعاهایی از او نقل شده است که در مورد پاره‌ای گرفتاری‌ها خوانده می‌شود.

بیان عظمت فاطمه از زبان پیامبر (ص)

رسول اکرم (ص)، بارها و بارها فاطمه (ع) را ستود و از او تجلیل کرد. در مواقع بسیاری می‌فرمود: “پدرش به فدایش باد” و گاه خم می‌شد و دست او را می‌بوسید. به هنگام سفر از آخرین کسی که خداحافظی می‌کرد، فاطمه (ع) بود و به هنگام بازگشت به اولین محلی که وارد می‌شد، خانه او بود.

عامه محدثین و مسلمانان از هر مذهب و با هر عقیده‌ای، این کلام را نقل کرده‌اند که حضرت رسول می‌فرمود: “فاطمه پاره تن من است هر کس او را بیازارد مرا آزرده است.” از طرفی دیگر، قرآن کریم پیامبر (ص) را از هر سخنی که منشأ آن هوای نفسانی باشد، به‌دور دانسته و صراحتاً بیان می‌دارد که هر چه پیامبر(ص) می‌فرماید، سخن وحی است. پس می‌توان دریافت که این همه تجلیل و ستایش از فاطمه (ع)، علتی ماورای روابط عاطفی مابین پدر و فرزند دارد. پیامبر اکرم (ص) نیز خود به این مطلب اشاره می‌فرمود. گاه در جواب خرده‌گیران، لب به سخن می‌گشود که خداوند مرا به این کار امر نموده و یا می‌فرمود: “من بوی بهشت را از او استشمام می‌کنم.”

مقام حضرت زهرا (علیها السلام)

حضرت فاطمه زهرا (س) در نزد شیعیان اگر چه امام نیست، اما مقام و منزلت او در نزد خداوند و در بین مسلمانان به خصوص شیعیان، نه تنها کمتر از سایر ائمه نیست، بلکه آن حضرت همتای امیرالمؤمنین و دارای منزلتی عظیم‌تر از سایر ائمه طاهرین (ع) است.

مراجعه زنان و یا حتی مردان مدینه در مسائل دینی و اعتقادی به آن بزرگوار می‌باشد که در فرازهای گوناگون تاریخ نقل شده است. همچنین استدلال‌های عمیق فقهی فاطمه (س) در جریان فدک، به روشنی بر احاطه فاطمه (س) بر سراسر قرآن کریم و شرایع اسلامی دلالت می‌کند.

از دیدگاه حضرت زهرا (س) بهترین زنان کسانی هستند که مردان نامحرم آنها را نبینند و او نیز مردان نامحرم را نبیند که این دیدگاه پیغمبر هم هست. یک چنین جایگاهی یک زن مسلمان دارد که برترین آنها خود حضرت فاطمه سلام الله علیهاست، اما در آنجایی که پای دفاع از ولایت به پیش می‌آید، در جمع نامحرمان نامرد که با بی‌تفاوتی نظاره‌گر غصب خلافت و کنار زدن ولی خدا بودند، آن چنان خطابه‌ای را در دفاع از ولایت بیان می‌کند که تاریخ را متحیر کرده است، لذا از این جهت آن بزرگوار مظهر ولایتمداری و ایثارگری است و آن هم به عنوان نخستین فرد در این عرصه وارد شد و از جان مبارک خود هم مایه گذاشت، یک ویژگی استثنایی دارد که باید شهامت آن حضرت و علل شهامت آن حضرت را به خوبی دریابیم و بزرگ بداریم و با الگوگیری از الگوی بی‌نظیر بشریت، بتوانیم به سیره آن حضرت(س) عمل کنیم.

ارزش فاطمه‌ زهرا (سلام‌الله‌علیها) به عبودیت و بندگی خداست. اگر بندگی خدا در فاطمه‌ زهرا(سلام‌اللَّه‌علیها) نبود، او صدیقه‌ کبری نبود. صدّیق یعنی چه؟ صدّیق کسی است که آنچه را می‌اندیشد و می‌گوید، صادقانه در عمل آن را نشان دهد. هرچه این صدق بیشتر باشد، ارزش انسان بیشتر است؛ می‌شود صدّیق؛ «أُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ». «صدّیقین» پشت سر «نبیین»اند.

این بزرگوار صدیقه کبراست؛ یعنی برترین زن صدیق. این صدیق بودن به بندگی خداست. اگر بندگی خدا نمی‌کرد، صدّیقه‌ کبرا نمی‌شد. اساس، بندگی خداست.

درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا(س) اکثر مورخان و سیره نویسان شیعه متفقند که این حادثه جان سوز در ماه جمادی به وقوع پیوست، ولیکن در این که کدام یک از دو ماه جمادی الاولی و جمادی الاخره بوده است، اتفاق نظر ندارند. زیرا برخی از آنان معتقدند که آن حضرت، پس از رحلت پدرش پیامبر(ص) تنها 75 روز و برخی دیگر می‌گویند 95 روز زنده بود. آن‌هایی که 75 روز را برگزیده اند، شهادتش را در روز سیزدهم جمادی الاولی می‌دانند.

احادیثی گهربار از حضرت زهرا(س)

** ما اهل بیت پیامبر(ص) وسیله ارتباط خداوند با خلق او هستیم، ما برگزیدگان پاک و مقدّس پروردگار می‌باشیم، ما حجّت و راهنما خواهیم بود و ما وارثان پیامبران الهی هستیم.

** هر کس عبادات و کارهای خود را خالصانه برای خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت‌ها و برکات خود را برای او تقدیر می‌نماید.

** همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت‌ها و رستگاری‌ها در دوستی علیّ علیه السلام در زمان حیات و پس از رحلتش خواهد بود.

** هر که بر پدرم رسول خدا و بر من به مدّت سه روز سلام کند، خداوند بهشت را برای او واجب می‌گرداند، چه در زمان حیات و یا پس از مرگ ما باشد.

وقتي امام زمان عليه السلام ظهور مي كنند ، مردم از كجا مي فهمند كه ايشان همان شخصي است كه سال ها منتظرش بودند و مدعي دروغين نيست؟

وقتي امام زمان عليه السلام ظهور مي كنند ، مردم از كجا مي فهمند كه ايشان همان شخصي است كه سال ها منتظرش بودند و مدعي دروغين نيست؟

پرسش:ما چندين روايت داريم كه قبل از ظهور آقا امام زمان چندين نفر ادعا ميكنند امام هستند
از كجا وقتي كه امام ظهور ميكنند بفهميم كه امام ماست و تشخيص بدهيم
يعني اينكه از كجا اون را از آن فريبكاران جدا سازيم و تشخيص دهيم

پاسخ: براى تشخيص حضرت مهدى(عج) از مدعيان دروغين مى‏توان به نكات ذيل اشاره كرد: 1- پيامبران و امامان(ع) عموما براى معرفى خود نياز به معجزه داشته‏اند. چنان كه آن حضرت نيازى بدان پيدا كند حتما اقدام به عمل معجزه خواهد نمود. گرچه احاديث رسيده صريحا در اين موضوع مطلبى بيان نداشته است. البته تذكر نكته‏اى لازم است و آن اين كه، گرچه در نظر شيعه نص و تصريح از ناحيه پيامبر(ص) از لوازم شناخت امام مطرح است اما اگر ادعاى امامت از جانب كسى به همراه اظهار معجزه صورت بگيرد، اين مسأله به نوبه خود مى‏تواند دليل و قرينه بر امامت آن شخص تلقى گردد. 2- نشانه‏هاى قبل از قيام مى‏تواند براى معرفى آن حضرت كافى باشد و نيازى به معرف ديگرى مانند - معجزه خاصى- نباشد. آن علامت‏ها عبارتند از: رويدادهاى آسمانى مانند: خسوف و كسوف در غير وقت طبيعى، صيحه آسمانى، اعلان آسمانى در ظهور و حوادث اجتماعى مانند: ظهور دجال و خروج سفيانى، فرو بردن زمين ارتش سفيانى را در بيانى ميان مكه و مدينه، كشته شدن نفس زكيه در مسجد الحرام ميان ركن و مقام. به هر حال اين علامت‏ها در مجموع مى‏تواند دليل بر تشخيص امام زمان(عج) بوده باشد يعنى كسى كه پس از اين علائم به صورت آشكار در مسجدالحرام به عنوان قائم آل محمد(ص)، مردم را به سوى فرد دعوت كند جز مهدى موعود(عج) كسى ديگر نمى‏تواند باشد. زيرا غير از او هر كس باشد رسوا خواهد شد. در همين زمينه حديثى از امام صادق(ع) در كتاب اصول كافى (ج1، ص 340، ح 20) اين چنين آمده است: «امام صادق(ع) فرمود: براى صاحب اين امر دو غيبت است در يكى از آنها به سوى خانواده‏اش باز مى‏گردد و در ديگرىگفته خواهد شد به هلاكت رسيده است. در كدام بيابان رفته است؟ گفتم: اگر چنين پيش آمدى شد چه كنيم؟ فرمود: اگر كسى آن را ادعا كرد از او سؤالاتى كنيد (اگر در ادعا راست باشد) جواب خواهد داد». افزون بر آن آنچه در كتاب اصول كافى، ج 2 ،ص 15 عنوان ذيل هم آمده: آنچه ادعاى امامت راستگو را ازدروغگو معلوم مى‏كند، سخن ما را تأكيد مى‏كند (كشف‏المراد، ص 370 - الهيات، جعفر سبحانى، ج 4، ص 26). در هر حال براي اينكه مدعيان دروغين مهدويت و مهدي نماها را تشخيص بدهيم، لازم است كه شناخت كامل از امام زمان(عج) داشته باشيم و شناخت آن حضرت ممكن نيست، مگر از طريق روايات رسيده از رسول خدا و ائمه(ع)، زيرا هيچ راه عقلي براي شناخت وي وجود ندارد و از راه عقل و دليل عقلي نمي‌شود آن حضرت را شناسايي كرد.
پس بايد ويژگي‌ها و خصوصيات شخصي آن حضرت و نيز شرايط و نشانه‌هاي ظهور وي را، از زبان رسول خدا(ص) و ائمه(ع) بشنويم و از اين طريق شناخت لازم را نسبت به شخص آن حضرت و قيام وي حاصل كرد و به اين ترتيب، امام به حق را از مدّعيان دروغين امامت تشخيص دهيم.
«زراره» از امام صادق(ع) سئوال كرد كه چگونه در زمان غيبت، امام زمان(عج) را از مدعيان دروغين امامت تشخيص دهيم، حضرت(ع) فرمود: اين دعا را بسيار بخوان: «خدايا خودت را به من بشناسان كه اگر خودت را به من نشناساني، رسولت را نخواهم شناخت، خدايا پيامبرت را به من بشناسان، اگر پيامبرت را به من نشناساني، حجت تو را نخواهم شناخت، خدايا حجت و امام زمانت را به من بشناسان، اگر امام زمانت را نشناسم، در دينم گمراه خواهم شد». بنابراين بر ما لازم است كه امام زمان(عج) را از چهار لحاظ بشناسيم:
1. از لحاظ شناسنامه‌اي ؛
2. از نظر اوصاف و ويژگي‌ها ؛
3. از نظر اعتقادي و قلبي ؛
4. از حيث علايم و نشانه‌هاي ظهور،
اسم و نسب امام زمان(عج): او هم نام و هم كنيه رسول خدا(ص)، فرزند امام حسن عسكري(ع) است، از نظر قد و قامت متوسط و چهار شانه و داراي چهره گندم‌گون كه مثل ستاره مي‌درخشد و چشماني در چهره فرو رفته و ابروهاي برجسته و پيشاني پهن و بزرگ و دماغ كشيده و بر گونه راستش خال سياه و دندان‌هاي پيشين‌اش فاصله دارد و ميان دو شانه‌اش پهن است.(1)
ويژگي‌هاي امام زمان(عج): داراي مولد پاكيزه، از عيوب و نواقص روحي و جسمي پاك و عالم‌ترين فرد زمان است، از نظر شجاعت شجاع‌ترين و از نظر تقوا متقي‌ترين و از نظر سخاوت سخي‌ترين و از نظر فصاحت فصيح‌ترين و از نظر بلاغت بليغ‌ترين مردم است، با هر زبان به بهترين وجه سخن مي‌گويد، با هر خط و نوشته آشنايي كامل دارد، در صورتي كه خواندن و نوشتن را از انسان ديگر نياموخته است، همان طور كه از پيش رو مي‌بينيد، از پشت سر هم مي‌بيند، همان طور كه در بيداري مي‌بيند و مي‌داند، در خواب هم مي‌بيند و مي‌داند، مختون به دنيا آمده است، سايه ندارد، وقتي دعا كند مستجاب مي‌شود، مرده را زنده مي‌كند، هر آنچه مي‌گويد عمل مي‌كند.(2)
علائم ظهور: علاوه بر خصوصيات و ويژگي‌هاي شخص آن حضرت، ظهور و قيام وي نيز علايم و نشانه‌هاي حتمي و قطعي‌اي دارد كه موجب سهولت تشخيص قيام آن حضرت از مهدي نماها مي‌شود.
امام صادق(ع) فرمود: «پيش از ظهور قائم (امام زمان) پنج نشانه حتمي است: 1-خروج سفياني، 2- خروج يماني، 3- صيحه آسماني، 4- قتل نفس زكيه، 5-فرو رفتن در بيابان»(3)، با وجود آنچه ذكر شد، هنگامي كه حضرت ظهور مي‌كند، بر سرش پاره ابري است كه بر آن ملكي فرياد مي‌زند، اين مهدي خليفه خدا است، دست از فرمانش بر نداريد.(4)
بنابراين اگر كسي پيش از وقوع علايم و نشانه‌هاي حتمي ظهور، ادعاي امامت كند، ولو آن خصوصيات و علامات بدني را هم داشته باشد، يقيناً در ادعاي خود كاذب است و بايد بفهميم و بشناسيم كه امام نيست و به دروغ ادعاي امامت مي‌كند.

عوامل افزایش صبر و شکیبایی

فضیلت صبر و شکیبایی، از کمالات انسانی است و تنها مبدأ کمال بخش نیز ذات مقدس پروردگار است. بنابراین برای کسب این فضیلت ارزشمند اخلاقی یا افزودن آن، باید از خداوند استمداد جُست و از او درخواست صبر کرد.

صبر، از کلیدی ترین امور در زندگی است و بدون این فضیلت اخلاقی، موفقیت در امور امکان ندارد. ازاین رو آگاهی به راه های تقویت صبر، مهم است. راه های تقویت صبر از منظر قرآن کریم را در موارد ذیل می توان دانست.

1.آگاهی از طبیعت زندگی مادی (دنیا)
از عوامل افزایش شکیبایی انسان، آگاهی او از طبیعت زندگی مادی در دنیاست. زندگی مادی در دنیا، آمیخته با سختی هاست. کسی که ضرورت قرار گرفتن در سختی ها را برای نیل به کمال و پیشرفت درک کرده است، هنگام ابتلا به سختی ها شکیبایی خود را از دست نمی دهد و صبوری بر او گران نمی آید؛ به ویژه اگر بداند که حکمت خدای حکیم بر آن بوده است که انسان برای نیل به کمال، از مسیر سختی ها عبور کند، آن گونه که در قرآن کریم به آفرینش انسان همراه با رنج و سختی تصریح شده است.[1] پس رنج و مشقت از هر سو و در همه شئون زندگی، انسان را احاطه کرده است. بر هر خردمندی آشکار است که انسان در پی به دست آوردن هیچ نعمتی برنمی آید، مگر آن که با ناملایمات و رنج ها روبه رو می شود و اساساً زندگی او همواره با سختی ها همراه است و نعمت ها پیوسته با غم و اندوه قرین است.[2] تلخی این سختی ها، از دو جهت شیرینی کامیابی را احاطه کرده است: نخست؛ تلخی رنج به دست آوردن آن، دوم؛ تلخی از دست دادنش. بنابراین برای کامیابی ها در دنیا دو نوع صبر و شکیبایی لازم است. به همین دلیل مؤمنان سفارش شده اند که تنها با تلاش خود می توانند به مواهب دنیوی و اخروی دست یابند[3] و نیز در صورت از دست دادن مواهب مادی و دنیوی تأسف و حسرت نخورند و شکیبا باشند.[4] در نتیجه وقتی ماهیت زندگی دنیا، با سختی و مشقت آمیخته است، اگر آدمی به این ویژگی دنیا آگاه باشد، صبر و شکیبایی برایش آسان تر و تحمل سختی ها نیز امکان پذیرتر می گردد. امام باقر (ع) در حدیثی زیبا می فرماید:
بهشت را ناگواری ها در میان گرفته است؛ پس هر کس بر ناگواری های دنیا شکیبا باشد، داخل بهشت شود.[5]
اما تفاوت نعمت های بهشتی با مواهب دنیوی در این است که نعمت های بهشتی زوال ناپذیرند، اما نعمت های دنیوی به دلیل گذرگاه بودن دنیا، پایان پذیرند. ازاین رو برای نعمت های کم ارزش دنیوی دو نوع صبر لازم است، اما برای دستیابی به نعمات گران سنگ و فناناپذیر، یک نوع صبر کافی است.

2.آگاهی از فقر نفس خویش
عامل دوم افزایش آستانه تحمل و شکیبایی، آگاهی از فقر نفس خویش است؛ یعنی فرد، نفس خود را به خوبی بشناسد و بداند که خدا مالک او و تمام نعمت هایی است که به او ارزانی داشته، و او مالک هیچ یک از نعمت های خداداد نیست و تنها خداست که مالک همه نعمت هاست.[6]و اوست که به هر که بخواهد و هر وقت که اراده کند عطا می کند و آن گاه که مصلحت بداند می گیرد.[7] پس بندگان، مالک نیستند و نعمت ها را خداوند موقتاً عطا کرده است تا دوباره باز پس گیرد. بر این اساس وقتی انسان آماده پس دادن امانت الهی باشد، هنگام زوال آن یا پس گرفتنش کمتر آزرده می شود و تحملش بر او آسان خواهد شد؛ زیرا از پیش برای چنین روزی آماده شده بود.

3.یقین به پاداش شایسته خداوند
عامل دیگری که قرآن کریم سعی دارد تا بندگان مؤمن را دلگرم کند و تحمل مشقات دنیا را بر آنان آسان سازد، وعده پاداش بی حساب به صابران است. این که انسان به پاداش الهی ایمان داشته باشد و باور کند همه مقدرات الهی از حکمت بی حساب او نشأت گرفته و در پس انواع رنج ها و سختی ها برای شکیبایان، پاداش وصف ناپذیر مقدر است، پذیرش سختی ها را بر او گوارا می کند و آستانه تحملش به شدت افزایش می یابد.[8] تعدد وعده های الهی به صابران و تنوع پاداش های آنان و تأکید به این که خدا پاداش صابران را ضایع نمی کند،[9] هر مؤمنی را سرِ شوق می آورد و تحمل و شکیبایی اش را به اوج می رساند. آمرزش گناهان،[10] حُسن عاقبت و رستگاری،[11] بهره بزرگ اخروی،[12] نعمت های متنوع  بهشتی،[13] ملاقات و همنشینی با مؤمنان در بهشت،[14] و پاداشی برتر از عملی که انجام شده،[15] از جمله پاداش هایی است که خدای مهربان در قرآن برای شکیبایان وعده کرده است. علامه طباطبایی در تفسیر آیه 24 سوره سجده می نویسد:[16] یعنی ما بعضی از بنی اسرائیل را پیشوایان قرار دادیم، تا مردم را به امر ما هدایت کنند؛ و وقتی ایشان را به امامت و پیشوایی هدایت نصب کردیم که در دین صبر کردند، و قبلًا هم به آیات ما یقین داشتند.[17]

4.یقین به گشایش در کار
عامل چهارم افزایش شکیبایی، اطمینان به گشایش در کار است. پیش از این گفتیم که سنّت خدای متعال بر آن است که امور بر اسباب عادی اش محقق شود.[18] در آغاز بحث صبر نیز اشاره شد که صبر به معنای تسلیم در برابر سختی نیست، بلکه در مفهوم صبر، مقاومت و پایداری تا رسیدن به نتیجه نهفته است. بر این اساس کسی که در امور دنیایی از سنّت الهی آگاه است و در امور اخروی به صداقت وعده های الهی مؤمن است شکیبایی برایش آسان است؛ زیرا اطمینان دارد به مقصود خود یا بهتر از آن نایل می شود. بنابراین انسان مؤمن، صبر را جزئی از عمل خود در مسیر رسیدن به هدف می داند و هرگز دست از آن برنمی دارد و شکیبایی قرین تمام تلاش های او خواهد بود. وعده هایی که برای پاداش صبر داده شد از یک سو، و توصیه هایی که خدا در قرآن به تلاش گران داد از سویی دیگر، روح شکیبایی را در جسم و جان آدمی می دمد؛ آن گاه که می فرماید: «خداوند به زودی بعد از سختی ها، آسانی قرار می دهد.»[19] یا: «پس بدان با هر دشواری آسانی است و با هر سختی البته راحتی و آسانی است».[20] با توجه به آنچه گذشت، پیداست کسی که به نتیجه بخش بودن صبر اطمینان دارد، خود را نیز در محضر پروردگار خویش می بیند[21] و از یاری و همراهی خدا با صابران آگاه است،[22]و هرگز شکیبایی خویش را از دست نمی دهد. در مقابل، کسی که در انجام تکالیف شرعی و اخلاقی شکیبا نیست و در سختی های امور دنیوی نیز صبور نیست، نادانی اش نسبت به نتایج و عواقب صبر، او را به بلای بی صبری مبتلا می سازد.

5.آگاهی از سرگذشت صابران
یکی دیگر از راهکارهای افزایش صبر، آگاهی از نتایج صبر صابران است. این شیوه را قرآن کریم به تکرار به کار برده و اراده حضرت ختمی مرتبت (ص) را از این طریق، مستحکم کرده و صبر و مقاومتش را افزوده است. در این میان، پیامبر (ص) گاهی فقط به صبر کردن، آن گونه که انبیای الهی صبر کردند، توصیه شده است[23] و گاهی سخن از انواع سختی هایی است که انبیا در برابر آنها شکیبایی ورزیدند تا به پیروزی رسیدند.[24] قرآن از اهداف یادکرد قصه های پیامبران را اطمینان بخشی پیامبر (ص) و افزایش آستانه شکیبایی آن حضرت دانسته، می فرماید: «و هر آنچه که از سرگذشت پیامبران برایت می خوانیم برای آن است که دل تو را بدان محکم و استوار سازیم، و در شرح حال رسولان، آنچه حق و صواب است بر تو آمده و برای اهل ایمان نیز پند و عبرت و تذکر باشد».[25] از این روش قرآنی، در امور دنیوی نیز می توان بهره جُست؛ چرا که همواره در پیرامون خود افرادی که با کوشش و تلاش به موفقیت های کوچک و بزرگ دست یافته اند فراوانند. بی گمان صبر و شکیبایی در راه رسیدن به هدفشان، کلید موفقیت آنان است. پس با الگوگیری از این افراد موفق و تلاش و صبر آنان می توان علاوه بر استفاده خود، دیگران را نیز دلگرم کرد و بر شکیبایی و مقاومت آنان برای رسیدن به اهدافشان افزود.

6.استمداد از خداوند
فضیلت صبر و شکیبایی، از کمالات انسانی است و تنها مبدأ کمال بخش نیز ذات مقدس پروردگار است. بنابراین برای کسب این فضیلت ارزشمند اخلاقی یا افزودن آن، باید از خداوند استمداد جُست و از او درخواست صبر کرد. این بدان دلیل است که خداوند می فرماید: وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُک إِلَّا بِاللَّهِ.[26] صبر کن؛ که صبر تو جز به توفیق خدا نیست. همچنین عوامل شکیبایی همچون شرح صدر نیز تحت قدرت خداست و اوست که به هر که بخواهد عطا می کند و از هر که بخواهد می ستاند.[27] بنابراین همان گونه که انسانِ موحد، روزی خود را علی رغم تلاش و کوشش خویش، از سوی خدا می داند و از او طلب می کند، صبر و شکیبایی برابر ناملایمات و سختی ها را نیز از الطاف پروردگار نسبت به خودش می بیند و از او استمداد می کند. در پایان، ذکر این نکته بی فایده نیست که برخی امور همچون نماز نیز کارکرد صبر را برای نیل به موفقیت تکمیل می کند. قرآن کریم در بیان نقش این دو می فرماید: یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ.[28] ای کسانی که ایمان آورده اید، از شکیبایی و نماز مدد جویید؛ که خدا با شکیبایان است. بنابراین کمک و یاری به وسیله خدا صورت می گیرد، اما یاری فرستادن او مشروط است نه مطلق؛ یعنی تبعیت از دستورهای الهی و به ویژه صبر و نماز، از شرایط یاری اوست و هر کس خواهان نصرت الهی است باید شکیبا، مقاوم و نمازگزار باشد

لذیذترین عبادت

حضور قلب در نماز چگونه ؟ (آیت الله بهاء الدینى)

آیت الله بهاء الدینى درباره حضور قلب و توجه در نماز فرمود:

باید ان شاء الله ، با اطاعت خدا كم كم جهات ایمانى براى شما روشن شود. یعنى وجدان كنید كه خدایى هست ، نه این كه فقط بشنوید.

شنیدن تنها چندان فایده اى ندارد، و این كه آدم مطالب را بفهمد، غیر شنیدن است (1) .

2- نماز لذت است حضرت آیت الله العظمى بهجت

حضرت آیت الله العظمى بهجت مى گفتند: این جمله حضرت رسول صلى الله علیه و آله كه مى فرمایند از دنیاى شما سه چیز را دوست دارم : (زن)، (عطر) و (نماز) این بیان مى رساند كه نماز نیز لذت دارد. همانند لذتى كه در ازدواج نساء وجود دارد، حتى بالاتر(2) .

3- گریه هاى سید احمد كربلایى از (زبان علامه قاضى)

على آقا قاضى نقل مى كند:

شبى به مسجد سهله رفته بودم به قصد این كه شب را در آن جا بگذرانم . نیمه هاى شب شخصى داخل مسجد شد و در مقام ابراهیم قرار گرفت و پس از انجام وظیفه صبح به سجده رفت و تا طلوع خورشید سر از سجده برنداشت و آن سجده را با سوز و گداز در گریه و زارى و مناجات گذراند. نزدیك رفتم ببینم او كیست . دیدم استادم آقا سید احمد كربلایى (رض) است . كه از شدت گریه خاك سجده گاهش گل شده است . چون صبح شد به حجره اش رفت و مشغول درس و بحث شد، چنان مى خندید كه صداى او به بیرون مسجد مى رسید(3) .

4- از نماز لذت مى برم (پیر مرد نود ساله)

آقا (حضرت آیت الله العظمى بهجت) مى فرمود: عالم پیر مردى كه حدود نود سال سن داشت مى گفت من از غذا لذت نمى برم ، غذا خوردن مانند این است كه كیسه اى را پر كنم ولى از نماز لذت مى برم (4) .

5- بسان ائمه (س) نماز مى خواند (آیت الله العظمى بهجت)

در سال 1370 آیت الله جوادى آملى در درس تفسیر فرمودند: خیلى اوقات ما به علامه طباطبایى عرض مى كردیم : آقا درس اخلاق به فرمایید. ایشان مى فرمود: اخلاق گفتنى نیست ، عمل كردنى است ، اخلاق را باید به كار بست . شما این حضرت آیت الله العظمى آقاى بهجت (دامت بركاته العالیه) را ببینید تمام زندگى اش درس اخلاق است ، رفت و آمد ایشان ، برخوردهایشان همه درس اخلاق است . از سویى مانند دیگر فقها تدریس ‍ مى كند و از سوى دیگر بسان ائمه (علیهم السلام) نماز مى خواند!

جلب رضایت پدر و مادر ازجمله تکالیف فرزندان است.

در اسلام شخصیت هایی وجود دارند که به عنوان پدر نامگذاری می شوند پیامبر اسلام (ص) و امیرالمومنین(ع) دو پدر امت اسلام هستند

در اسلام شخصیت های وجود دارند که به عنوان پدر نامگذاری می شوند پیامبر اسلام (ص) و امیرالمومنین(ع) دو پدر امت اسلام هستند، همچنین زن های آنان مادران امت اسلامی هستند که همه ما موظفیم دستورات و توصیه های آنان را سر لوحه دستورات زندگی خود قرار دهیم. رضایت پدر و مادر در زندگی مسلمانان از اهمیت بالایی برخوردار است به گونه ای که امامان معصوم(ع) تاکید فراوانی بر جلب رضایت آنان در تمامی مراحل زندگی داشته اند  و این تکلیف هیچگاه از گردن فرزندان برداشته نمی شود.
امام جواد (ع) در روایتی خطاب به مسلمانان می فرمایند اگر بر سر دو راهی رضایت پدر و مادر و دستورات پیامبر اسلام(ص) قرار گرفتند زمانی که دستور اسلام را انتخاب می کنند و آن را اگر واجب است بر رضایت پدر و مادر ترجیح می دهند بنده برتر خداوند شناخته می شود. بنابراین وظیفه فرزند در قبال رضایت پدر و مادر تا آنجایی است که دستورات آنان مخالف دستورات و واجبات دین اسلام نباشد و خدشه ای به ایمان و اعتقاد فرد وارد نکند. باید برنامه ریزی شود که میان این دو دستور خداوند کدام یک مقدم تر است اگر پدر و مادر دستور دادند که یک عمل مستحبی را انجام ندهیم باید به این نکته توجه داشته باشیم که اطاعت از دستور والدین جز واجبات دین اسلام است اما آن عمل مستحبی است.
در مقابل جلب رضایت والدین باید به این نکته توجه ویژه داشت که دستور آنان از چه مقصدی است اگر خود پدر و مادر مومن هستند و از سر دلسوزی دستور می دهند اطاعت از آن واجب است اما اگر از سر بی ایمانی و بی اعتقادی است بهتر است امر خداوند و پیامبر اکرم(ص) اجابت شود.آنچه که از آیات قرآن کریم مشخص است کسی که می خواهد هم در دنیا و هم در آخرت سعادت مند شود باید عمل کردن به دستورات قرآن و اسلام و همچنین اهل بیت(ع) را سرلوحه اعمال خود قرار داده و طبق آنان رفتار کند.بر طبق این آیات و روایات کسی که عبادت کند اما ولایت را قبول نداشته باشد اعمال آن هیچ فایده ای ندارد و رسالت خود را ادا نکرده است.

اثرات رضایت والدین در زندگی دنیوی

رضایت والدین در سرنوشت دنیای انسان باعث گشایش روزی، افزایش عمر و دفع مرگهای بد است.

اگر پدر و مادر از انسان راضی باشند، نخستین هدیه ای که نصیب شخص می شود، حصول رضایت خداست و در مرحله بعد، این رضایت والدین نقش و تأثیر مثبت و سازنده ای در زندگی دنیوی داشته است.

استاد شهید مطهری به فرزندشان فرموده بودند: گهگاه که به اسرار وجودی خود و کارهایم می اندیشم، احساس می کنم که یکی از مسائلی که باعث خیر و برکت در زندگی ام شده و همواره عنایت و لطف الهی را شامل حال من کرده است، احترام و نیکی فراوان به والدین خود، بویژه در

دوران پیری و هنگام بیماری کرده ام؛ چون تا آنجا که توانایی ام اجازه می داده، از نظر هزینه و مخارج زندگی به آنان کمک کرده ام. در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که فرمودند:

دعاء الوالد لولده کدعاء النبی لاُمّته.

دعایی که پدر برای فرزند کند، همانند دعایی است که پیامبری برای امّت خود نماید

سالروز حماسه 9 دیماه ، روز بصیرت و میثاق امت با ولایت ، گرامی باد.

“مردم عزیز ما در روز نهم دی، آنچنان عظمتی از خود نشان دادند که دنیا را خیره کرد.”

  مقام معظم رهبری

حماسه نهم دی ماه و حضور عاشورایی مردم حماسه ساز و ولایتمدار ایران اسلامی در راهپیمایی 9 دی ماه 1388 نقطه عطفی در تاریخ انقلاب و برگ زریّن دیگری در افتخارات مرد و زن ایرانی به حساب می آید . حماسه 9 دی نماد عزّت، استقلال و بصیرت مردمی است که تا پای جان برای حفظ اصول اسلام و آرمان‌های انقلاب ایستاده اند و با صدای رسا اعلام کردند که اگر دشمن در برابر دین آنها بایستد در برابرتمام دنیای آنها خواهند ایستاد. روز نهم دی ماه در تاریخ انقلاب اسلامی با عنوان روز «بصیرت» تبدیل به یوم الله و ماندگار گردید. در این روز ماندگار و تاریخی ملت همیشه در صحنه ایران اسلامی، حماسه ای دیگر آفرید و دشمنان خدا و دینش را مأیوس و ناامید ساخت و قلب امام زمان (عج) و نائب بر حقش حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دامت برکاته) را شاد ساخت.

  این روز می توان گفت نهم دی، روز غلبه جنود الهی بر جنود شیطان است. روز خروش ملت ایران و آشکار ساختن خشم مقدس در برابر اهانت ها و حرمت شکنی های عده ای غافل و یا مزدور وابسته به اجانب نسبت به مقدسات در روز عاشورای حسینی است. روز نهم دی در واقع روز نه گفتن ملت ایران به سران فتنه و آری گفتن به نظام اسلامی و بیعت مجدد مردم با آرمان های والای حضرت امام خمینی(ره) و رهبر فرزانه انقلاب اسلامی است. مردم در این روز، تیر خلاص را به سران فتنه شلیک و پشت پیکر نامبارک فتنه را به خاک مالیدند.
در روز نهم دی ماه 1388، مشروعیت سیاسی نظام اسلامی ایران بار دیگر با حضور خودجوش ده ها میلیونی مردم در تهران و تمامی شهرهای دیگر کشور به جهانیان اعلام گردید.
روز نهم دی، روزی است که مردم ایران نشان دادند دشمنان خود و انقلاب خود را به خوبی می شناسند و هرگز فریب حیله ها و نیرنگ های آنان را نمی خورند. روز نهم دی روزی است که مردم ایران نشان دادند که با بصیرتند و در میان گرد و غباری که فتنه گران به پا کرده اند هرگز، نه راه را گم می کنند و نه دست از راهبر واقعی که همانا ولایت فقیه است، بر می دارند و در نهایت روز نهم دی روزی است که مردم مسلمان و انقلابی ایران نشان دادند که این جمله حضرت امام (ره) را که فرمودند: «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت تان آسیب نرسد» به خوبی در عمل به آن معتقد و پایبند هستند. نهم دی ماه یک هزار و سی صد و هشتاد و هشت، جشن بلوغ فکری و شخصیتی نظام اسلامی بود.

  9 دی، عرق شرم امت را در طول تاریخ به خاطر بی بصیرتی در ماجرای سقیفه پاک کرد.

  9 دی، درد کوته بینی حکمیت را تا حدودی التیام داد و بر آن مرهمی شد.

  9 دی، سوزش خیانت جمل و نهروان را کمی خنک کرد و از تکرار غربت 25 ساله جلوگیری کرد.

  9 دی، فرق کوفه و تهران، عراق و ایران را نشان داد و آب رفته را به جوی بازگرداند.

  9 دی، ایران، بدون خواست سفیر حسین، بیعت مجدد کرد و بر سر بیعتش ماند.

  9 دی، ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فریاد لبیک یا حسین تا آسمان به گوش همه رسید.

  9 دی، شش ماهه، سه ساله، جوان، پیر، زن، مرد، ویلچری، شیمیایی و … داشت.