وقتي امام زمان عليه السلام ظهور مي كنند ، مردم از كجا مي فهمند كه ايشان همان شخصي است كه سال ها منتظرش بودند و مدعي دروغين نيست؟

وقتي امام زمان عليه السلام ظهور مي كنند ، مردم از كجا مي فهمند كه ايشان همان شخصي است كه سال ها منتظرش بودند و مدعي دروغين نيست؟

پرسش:ما چندين روايت داريم كه قبل از ظهور آقا امام زمان چندين نفر ادعا ميكنند امام هستند
از كجا وقتي كه امام ظهور ميكنند بفهميم كه امام ماست و تشخيص بدهيم
يعني اينكه از كجا اون را از آن فريبكاران جدا سازيم و تشخيص دهيم

پاسخ: براى تشخيص حضرت مهدى(عج) از مدعيان دروغين مى‏توان به نكات ذيل اشاره كرد: 1- پيامبران و امامان(ع) عموما براى معرفى خود نياز به معجزه داشته‏اند. چنان كه آن حضرت نيازى بدان پيدا كند حتما اقدام به عمل معجزه خواهد نمود. گرچه احاديث رسيده صريحا در اين موضوع مطلبى بيان نداشته است. البته تذكر نكته‏اى لازم است و آن اين كه، گرچه در نظر شيعه نص و تصريح از ناحيه پيامبر(ص) از لوازم شناخت امام مطرح است اما اگر ادعاى امامت از جانب كسى به همراه اظهار معجزه صورت بگيرد، اين مسأله به نوبه خود مى‏تواند دليل و قرينه بر امامت آن شخص تلقى گردد. 2- نشانه‏هاى قبل از قيام مى‏تواند براى معرفى آن حضرت كافى باشد و نيازى به معرف ديگرى مانند - معجزه خاصى- نباشد. آن علامت‏ها عبارتند از: رويدادهاى آسمانى مانند: خسوف و كسوف در غير وقت طبيعى، صيحه آسمانى، اعلان آسمانى در ظهور و حوادث اجتماعى مانند: ظهور دجال و خروج سفيانى، فرو بردن زمين ارتش سفيانى را در بيانى ميان مكه و مدينه، كشته شدن نفس زكيه در مسجد الحرام ميان ركن و مقام. به هر حال اين علامت‏ها در مجموع مى‏تواند دليل بر تشخيص امام زمان(عج) بوده باشد يعنى كسى كه پس از اين علائم به صورت آشكار در مسجدالحرام به عنوان قائم آل محمد(ص)، مردم را به سوى فرد دعوت كند جز مهدى موعود(عج) كسى ديگر نمى‏تواند باشد. زيرا غير از او هر كس باشد رسوا خواهد شد. در همين زمينه حديثى از امام صادق(ع) در كتاب اصول كافى (ج1، ص 340، ح 20) اين چنين آمده است: «امام صادق(ع) فرمود: براى صاحب اين امر دو غيبت است در يكى از آنها به سوى خانواده‏اش باز مى‏گردد و در ديگرىگفته خواهد شد به هلاكت رسيده است. در كدام بيابان رفته است؟ گفتم: اگر چنين پيش آمدى شد چه كنيم؟ فرمود: اگر كسى آن را ادعا كرد از او سؤالاتى كنيد (اگر در ادعا راست باشد) جواب خواهد داد». افزون بر آن آنچه در كتاب اصول كافى، ج 2 ،ص 15 عنوان ذيل هم آمده: آنچه ادعاى امامت راستگو را ازدروغگو معلوم مى‏كند، سخن ما را تأكيد مى‏كند (كشف‏المراد، ص 370 - الهيات، جعفر سبحانى، ج 4، ص 26). در هر حال براي اينكه مدعيان دروغين مهدويت و مهدي نماها را تشخيص بدهيم، لازم است كه شناخت كامل از امام زمان(عج) داشته باشيم و شناخت آن حضرت ممكن نيست، مگر از طريق روايات رسيده از رسول خدا و ائمه(ع)، زيرا هيچ راه عقلي براي شناخت وي وجود ندارد و از راه عقل و دليل عقلي نمي‌شود آن حضرت را شناسايي كرد.
پس بايد ويژگي‌ها و خصوصيات شخصي آن حضرت و نيز شرايط و نشانه‌هاي ظهور وي را، از زبان رسول خدا(ص) و ائمه(ع) بشنويم و از اين طريق شناخت لازم را نسبت به شخص آن حضرت و قيام وي حاصل كرد و به اين ترتيب، امام به حق را از مدّعيان دروغين امامت تشخيص دهيم.
«زراره» از امام صادق(ع) سئوال كرد كه چگونه در زمان غيبت، امام زمان(عج) را از مدعيان دروغين امامت تشخيص دهيم، حضرت(ع) فرمود: اين دعا را بسيار بخوان: «خدايا خودت را به من بشناسان كه اگر خودت را به من نشناساني، رسولت را نخواهم شناخت، خدايا پيامبرت را به من بشناسان، اگر پيامبرت را به من نشناساني، حجت تو را نخواهم شناخت، خدايا حجت و امام زمانت را به من بشناسان، اگر امام زمانت را نشناسم، در دينم گمراه خواهم شد». بنابراين بر ما لازم است كه امام زمان(عج) را از چهار لحاظ بشناسيم:
1. از لحاظ شناسنامه‌اي ؛
2. از نظر اوصاف و ويژگي‌ها ؛
3. از نظر اعتقادي و قلبي ؛
4. از حيث علايم و نشانه‌هاي ظهور،
اسم و نسب امام زمان(عج): او هم نام و هم كنيه رسول خدا(ص)، فرزند امام حسن عسكري(ع) است، از نظر قد و قامت متوسط و چهار شانه و داراي چهره گندم‌گون كه مثل ستاره مي‌درخشد و چشماني در چهره فرو رفته و ابروهاي برجسته و پيشاني پهن و بزرگ و دماغ كشيده و بر گونه راستش خال سياه و دندان‌هاي پيشين‌اش فاصله دارد و ميان دو شانه‌اش پهن است.(1)
ويژگي‌هاي امام زمان(عج): داراي مولد پاكيزه، از عيوب و نواقص روحي و جسمي پاك و عالم‌ترين فرد زمان است، از نظر شجاعت شجاع‌ترين و از نظر تقوا متقي‌ترين و از نظر سخاوت سخي‌ترين و از نظر فصاحت فصيح‌ترين و از نظر بلاغت بليغ‌ترين مردم است، با هر زبان به بهترين وجه سخن مي‌گويد، با هر خط و نوشته آشنايي كامل دارد، در صورتي كه خواندن و نوشتن را از انسان ديگر نياموخته است، همان طور كه از پيش رو مي‌بينيد، از پشت سر هم مي‌بيند، همان طور كه در بيداري مي‌بيند و مي‌داند، در خواب هم مي‌بيند و مي‌داند، مختون به دنيا آمده است، سايه ندارد، وقتي دعا كند مستجاب مي‌شود، مرده را زنده مي‌كند، هر آنچه مي‌گويد عمل مي‌كند.(2)
علائم ظهور: علاوه بر خصوصيات و ويژگي‌هاي شخص آن حضرت، ظهور و قيام وي نيز علايم و نشانه‌هاي حتمي و قطعي‌اي دارد كه موجب سهولت تشخيص قيام آن حضرت از مهدي نماها مي‌شود.
امام صادق(ع) فرمود: «پيش از ظهور قائم (امام زمان) پنج نشانه حتمي است: 1-خروج سفياني، 2- خروج يماني، 3- صيحه آسماني، 4- قتل نفس زكيه، 5-فرو رفتن در بيابان»(3)، با وجود آنچه ذكر شد، هنگامي كه حضرت ظهور مي‌كند، بر سرش پاره ابري است كه بر آن ملكي فرياد مي‌زند، اين مهدي خليفه خدا است، دست از فرمانش بر نداريد.(4)
بنابراين اگر كسي پيش از وقوع علايم و نشانه‌هاي حتمي ظهور، ادعاي امامت كند، ولو آن خصوصيات و علامات بدني را هم داشته باشد، يقيناً در ادعاي خود كاذب است و بايد بفهميم و بشناسيم كه امام نيست و به دروغ ادعاي امامت مي‌كند.