اكنون به برخي از آثار صله‌ي رحم در قالب احاديث نبوي و ائمّه‌ي اطهار‌ (عليهم السلام) اشاره مي‌كنيم.

1ـ3- آثار دنيايي صله‌ي ارحام

الف) طولاني شدن عمر
رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) می فرماید:
هر كس براي من يك چيز را ضمانت كند، من چهار چيز را براي او ضمانت مي‌كنم. صله‌ي رحم كند تا خداوند او را دوست بدارد؛ روزي‌اش را توسعه دهد، عمرش را زياد و او را به بهشت موعود داخل كند. (مجلسی، 1403ق، ج74،باب3،ح16).
اميرمؤمنان علي (عليه السلام) نيز مي‌فرمايد:
صِلَةُ الرَّحِمِ فَإِنَّهَا مَثرَاةٌ فِي المَالِ وَ مَنسَأةٌ فِي الأجَلِ؛صله‌ي رحم[احسان و نيكويي به خويشان] است كه سبب افزايش مال و طول عمر مي‌شود.( نهج‌البلاغه‌ ،خطبه109).

همچنين از امام حسين (عليه السلام) نقل است كه: «هر كه دوست دارد مرگش به تأخير افتد صله‌ي رحم كند».(محمد ری شهری،1384ش، ج4،ص84).
در حديثي از امام رضا (عليه السلام) آمده است:

ما براي زياد شدن عمر، وسيله ا‌ي جز صله‌ي رحم نمي‌شناسيم. صله‌ي رحم به اندازه‌اي در زياد شدن عمر مؤثّر است كه شخصي كه از عمرش سه سال مانده است خداوند به سبب صله‌ي رحم سي سال به عمرش مي‌افزايد كه مجموعاً سي و سه سال مي‌شود و كسي كه از عمرش سي و سه سال باقي‌مانده است خداوند به سبب قطع رحم سي سال از عمرش بر مي‌دارد و آن را به سه سال كاهش مي‌دهد. (کلینی، 1407ق، ج2،ص152،ح17).
در روايت ديگري آمده است كه امام باقر يا امام صادق (عليهما السلام) (ترديد از راوي است) به شخصي به نام مُيَسِّر فرمود: اي ميسّر گمان مي‌كنم(تو) به خويشان خود نيكي مي‌كني؟ عرض كرد: آري، من در نوجواني در بازار براي كسي كار مي‌كردم و تنها دو درهم مزد مي‌گرفتم. يك درهم را به عمه و درهم ديگر را به خاله‌ام مي‌دادم. آنگاه امام فرمود: به خدا سوگند دو بار مرگت نزديك شد، ولي به دليل اين صله‌ي رحم به تأخير افتاد. (مجلسی، 1403ق، ج71،ص100).
از پيامبراكرم صلي الله عليه و آله وسلم نقل است كه فرمود:
مَن سَرَّهُ اَن يَمُدَّ اللهُ فِي عُمرِهِ…فَليَصِل رَحِمَه؛هر كس خوش دارد خدا عمر او را طولاني گرداند بايد با ارحام ارتباط برقرار كند.(کلینی، 1407ق، ج2،ص156).

ب) برخورداري از حمايت خويشاوندان
امام علي (عليه السلام) با سفارش كردن به گراميداشت خويشاوندان و تشبيه آنها به بال‌هاي پرواز آدمي فرموده است:
خويشانت را گرامي دار كه بال‌هاي تواند و به نيروي آنان پرواز تواني كرد. رحم هم ريشه است كه بدان باز مي‌گردي و هم دستت كه با آن مي‌تواني به دشمن يورش بري. (نهج‌البلاغه‌،نامه‌ي31).
ايشان در كلامي ديگر مي‌فرمايد:
اي مردم! بي گمان هيچ‌كس ـ هر چند كه مال و دارايي فراوان داشته باشد ـ از دفاع و حمايت خويشاوندان خود ـ بي‌نياز نباشد؛ زيرا خويشان در پشتيباني و پر كردن شكاف‌هاي زندگي به هنگام فرود آمدن بلا و حادثه‌اي كوشاتر از هر كس ديگري باشند كه به او دلبستگي بيشتري دارند. (همان،خطبه22).
و در حديثي ديگر آن امام فرمود:
به خويشان خود اكرام كن. بردباران ايشان را تعظيم كن و در مقابل بي خردان آنها بردباري نشان ده و بر گرفتاران آنها آسان گير؛ زيرا آنها بهترين حاميان تو هنگام سختي‌ها و آسودگي‌ها خواهند بود. (تمیمی آمدی، 1410ق، ج2،ح2458).
ج)افزوني ثروت و رفع فقر
به امام صادق (عليه السلام) عرض کرد: كه فلان خانواده به يكديگر خوب مي‌رسند و در حقّ يكديگر صله مي‌كنند و از احسان و نيكويي در حقّ هم دريغ نمي‌كنند. امام فرمود: در اين صورت آنان رشد خواهند كرد و ثروت و دارايي‌شان افزون خواهد شد، مگر آنكه ميانشان به هم بخورد و روابطشان تيره شود كه حتماً اوضاعشان آشفته خواهد شد. (مجلسی، 1403ق، ج74،ص102).
امام سجاد (عليه السلام) از رسول اكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) نقل مي‌كند:
مَن سَرَّهُ… وَ أن يَبسُطَ لَهُ فِي رِزقِهِ فَليَصِل رَحِمَهُ؛هر كس كه خوش دارد خدا روزي‌اش را توسعه دهد بايد صله‌ي رحم كند. (کلینی، 1407ق، ج2،ص156،ح29).

در حديث ديگري فرمود:
صِلَةُ الرَّحِمِ تَزيدُ فِي العُمرِ وَ تَنفي الفَقر؛ صله‌ي رحم عمر را زياد مي‌كند و فقر و پريشاني را از ميان مي‌برد.(مجلسی، 1403ق، ج71،ص88).

همچنين ايشان از قول پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم فرمود:
مَن اَحَبَّ اَن يُوَسَّعَ لَهُ فِي رِزقِهِ وَ يُنسَيءَ لَهُ فِي اَجَلِهِ فَليَصِل رَحِمَهُ؛كسي كه دوست دارد روزي‌اش گسترده شود و اجلش به تأخير بيفتد، بايد صله‌ي رحم كند. (طبرسی، 1385ق،ص 166).

د) پاك شدن اعمال
يكي ديگر از آثار صله‌ي رحم پاك شدن اعمال از گناه و ناخالصي است، امام باقر‌ (عليه السلام) در اين‌باره مي‌فرمايد:
صِلَةُ الأرحَامِ تُزَكِّي الأعمَالَ وَ تَدفَعُ البَلوَي وَ تُنمِي الأموَالَ وَ تُنسِئُ لَهُ فِي عُمُرِهِ وَ تُوَسِّعُ فِي رِزقِهِ وَ تُحَبِّبُ فِي أهلِ بَيتِهِ فَليَتَّقِ اللهَ وَ ليَصِل رَحِمَهُ؛ صله‌ي ارحام اعمال را پاك مي‌كند و بلا را دور مي‌سازد و اموال را بركت مي‌دهد و عمر را دراز مي‌كند و روزي را وسعت مي‌بخشد و انسان را ميان خانواده و بستگانش محبوب مي‌سازد. پس بايد از خدا پروا كرد و صله‌ي رحم به جا آورد.(کلینی، 1407ق، ج2،ص152،ح13).

از امام صادق (عليه السلام) نيز در اين‌باره نقل است:
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِم تُزَكِّي الاَعمالَ وَ تُنمِي الاَموالَ وَ تُيَسِّرُ الحِسابَ وَ تَدفَعُ البَلوي وَ تَزيدُ فِي العُمرِ؛
صله‌ي رحم، اعمال را پاك، اموال را افزون، حسابرسي قيامت را آسان، بلاها را دفع و عمر را زياد مي‌كند.(مجلسی، 1403ق، ج74،باب3،ح49).

هـ) پالايش روح
يكي ديگر از آثار صله‌ي رحم پالايش روح است. امام صادق (عليه السلام) مي‌فرمايد:
صِلَةُ الاَرحامِ…تُطَيِّبُ النَّفسَ وَ تَزِيدُ فِي الرِّزقِ وَ تُنسِئُ فِي الأجَلِ؛ صله‌ي رحم…دل را پاكيزه و روزي را افزون و اجل را به تأخير مي‌اندازد. ؛(کلینی، 1407ق، ج2،ص150و151).

و) دور شدن بلا
صله‌ي رحم بلاي حتمي را از انسان دور مي‌گرداند. امام باقر (عليه السلام) در اين زمينه مي‌فرمايد:
صِلَةُ الأرحَامِ تُزَكِّي الأعمَالَ وَ تَدفَعُ البَلوَي؛
پيوند با خويشاوندان سبب پاك شدن اعمال و دور شدن بلا از انسان مي‌شود.(همان،ص 152).
و امام صادق (عليه السلام) نيز مي‌فرمايد:
اِنَّ صِلَةَ الرَّحمِ…وَ تَدفَعُ البَلوي؛
نيكي به خويشاوندان و صله‌ي رحم با آنان…بلا را دور مي‌سازد.(همان).
ز) خوش خلقي
امام صادق (عليه السلام) مي‌فرمايد:
صِلَةُ الاَرحامِ مُحَسِّنُ الخُلقِ وَ تُسَمَّحُ الكَفَّ؛
صله‌ي رحم،خُلق را نيكو و دست را سخاوتمند مي‌سازد. (مجلسی، 1403ق، ج74،باب3،ح74).

ح)آرامش رواني و سلامت بدن
امروز با ترك سنّت حسنه‌ي صله‌ي رحم آرامش از زندگي‌ها رخت بربسته است و برخي از افراد به دليل ارتباط نداشتن با خويشاوندان دچار افسردگي شده‌اند. اسلام درمان اين درد را با سفارش به ديدار خويشاوندان و دلجويي و رفع گرفتاري از آنها حتّي با يك سلام و احوالپرسي كوتاه به آساني رفع و برطرف مي‌گرداند.
پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) در كلامي گهربار مي‌فرمايد: كسي كه تأخير در اجل و سلامتي در بدن را دوست دارد با خويشاوندان خود ارتباط داشته باشد و امام صادق (عليه السلام) نيز خطاب به محمّدبن ابي فاطمه فرمود:
نيكي كنيد و صله‌ي رحم به جا آوريد كه همه‌ي امور شما را در طريق درست سامان خواهد داد[به سلامتي بدن خواهيد رسيد]. (مجلسی، 1403ق، ج74،باب17،ح10).
ط)افزايش محبّت ميان خويشاوندان
رسول اكرم صلي الله عليه و آله وسلم در حديثي فرمود: صله‌ي رحم سبب زياد شدن مال و ايجاد محبّت ميان خويشان مي‌شود (همان، ج74،باب3،ح58). و امام اميرالمؤمنين علي عليه السلام نيز فرمودند:
اِنَّ الرَّحِمَ اِذا تَماسَّت تَعاطَفَت؛
خويشاوندان وقتي با يكديگر ارتباط برقرار كنند عطوفت آنها به هم بيشتر مي‌شود. (تمیمی آمدی، 1410ق، ج2،ح3394).
ي) راه تقرّب به درگاه الهي
امام صادق (عليه السلام) فرمود: با نيكوكاري و صله‌ي رحم به خداوند تقرّب جوييد (مجلسی، 1403ق، ج74،باب30،ح6)،و در كلامي ديگر فرمود:
براي شما سزاوار است با نيكي كردن، روزه‌داري، اقامه‌ي نماز و صله‌ي رحم و پيوند با دوستان به خداوند تقرّب جوييد. به درستي كه پيامبران الهي هنگام انتخاب جانشين براي خود، اينگونه عمل و به اين امور امر مي‌كردند. (شیخ حر عاملی، 1409ق، ج7،باب14،ح9).
ك) نيكو جان دادن
امام سجاد (عليه السلام) خطاب به ابن حمزه فرمود:
اگر دوست داري كه خداوند مرگ تو را نيكو مقرّر كند و گناه تو را در روز قيامت ببخشد، نيكي كن و در خفا صدقه بده و صله‌ي رحم به جا آر. (همان،ج96،باب16،ح37).
امام صادق (عليه السلام) نيز در اين‌باره فرمود:
كسي كه دوست دارد خداي متعال سختي‌هاي مرگ را بر او آسان سازد، نسبت به خويشان و نزديكان و پدر و مادر نيكوكار باشد. اگر چنين بود، خداي متعال سختي‌هاي مرگ را بر او آسان مي‌كند.
ل) رونق زندگي
رسول اكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) فرمود:
اِنَّ الصَّدَقَةَ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ تَعمُرانِ الدِّيارِ وَ تَزيدانِ فِي الاَعمار؛
صدقه و صله‌ي رحم، سرزمين‌ها را آباد و عمرها را زياد مي‌كند.(مجلسی،1403ق، ج96،باب14،ح55).
حضرت علي (عليه السلام) از رسول اكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) نقل مي‌كند:
صله‌ي رحم آبادي سرزمين را موجب مي‌شود، هر چند سكنه‌ي آن از نيكان نباشند. (همان،ج74،باب3،ح21).

م) افزايش جمعيّت
در خطبه‌ي حضرت زهرا (سلام الله عليها) آمده است:
فَرَضَ اللهُ صِلَةَ الاَرحامِ مَنماةً لِلعَدَدِ؛خداوند صله‌ي رحم را براي زياد شدن نفوس واجب كرده است. (همان،ح23)
حضرت علي عليه السلام مي‌فرمايد:
صِلَةُ الرَّحِمِ تُنمِي العَدَدِ وَ تُوجِبُ السُّودَدَ؛پيوند با خويشان جمعيّت را زياد مي‌كند و موجب مهتري و سيادت مي‌شود. (تمیمی آمدی، 1410ق، ج4،ح4،ص588).
ن)مصونيّت از گناه
امام صادق (عليه السلام) فرمود:
صله‌ي رحم و نيكي به خويشان، حسابرسي را آسان مي‌كند و انسان را از گناه مصون مي‌سازد. پس با ارحام خود صله‌ي رحم و به برادرانتان نيكي كنيد؛ اگرچه به سلام و جواب سلام باشد. (مجلسی، 1403ق، ج75،باب23،ح159).
امام علي (عليه السلام) در نامه به عبدالله بن عباس و در حمايت از قبيله‌ي بني تميم در مدح صله‌ي ارحام و نكوهش قطع صله فرمود:
وَ إِنَّ لَهُم بِنَا رَحِماً مَاسَّةً وَ قَرَابَةً خَاصَّةً نَحنُ مَأجُورُونَ عَلَي صِلَتِهَا وَ مَأزُورُونَ عَلَي قَطِيعَتِهَا؛
ايشان را با ما خويشاوندي ويژه و پيوندي ناگسستني است كه پاسداري از آن موجب پاداش است و گسستن از آن بار سنگيني از گناه دارد.(نهج‌البلاغه‌،نامه‌ي18).

به هر كاري كه موجب پيوند خويشان شود صله‌ي رحم مي‌گويند، هر چند كار كوچكي مانند نيكو سلام كردن يا جواب دادن سلام(محمد ری شهری،1384ش، ج4،ح7045)،يا دادن جرعه‌اي آب به خويشاوندان باشد.(همان، ح7082) به طور كلي به هرگونه عملي كه از روي لطف و احسان باشد و سبب تحكيم روابط عاطفي ميان ايشان شود، صله‌ي رحم گفته مي‌شود و در مقابل به هر نوع بي اعتنايي در برابر خواسته‌هاي مشروع خويشاوندان و ادا نكردن حقوق آنان كه به كدورت و ايجاد فاصله ميان آنها مي‌انجامد قطع رحم گویند.(شرف الدین،1378ش، ص44).
با استفاده از آيات قرآن و روايات ائمّه‌ي معصومین( عليهم السلام) شيوه‌هاي صله‌ي رحم را به چهار دسته مي‌توان تقسيم كرد:
الف) صله‌ي رحم زباني: كارهايي چون سلام كردن و رد سلام و فرستادن سلام(از طريق واسطه) جزء صله‌ي رحم زباني به شمار مي‌آيد. خداوند در قرآن كريم مي‌فرمايد:
وَ إذا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأحسَنَ مِنها أو رُدُّوها…؛چون به شما درود گفته شد، شما بهتر از آن درود گوييد يا همان را در پاسخ برگردانيد… ( نساء،86).
دعا كردن در حقّ خويشان، به نيكي ياد كردن از آنان و دوري از غيبت، تهمت، فحش، بدگويي و خبرچيني درباره‌ي آنان نيز از مصاديق صله‌ي رحم زباني به شمار مي‌رود.
ب) صله‌ي رحم عملي: ديد و بازديد، گفتگوي حضوري با خويشاوندان، رفتن به خانه‌ي آنها و دعوت از آنها، نوشتن نامه براي بستگان در سفر، مسافرت براي ديدار با خويشان، گشاده‌رويي و مصافحه در برخورد با آنها، قهر نكردن و پيشي گرفتن در برقراري دوستي دوباره با آنها هنگام قهر و كدورت، عيادت از بيمار، شركت در تشييع جنازه و مجالس بزرگداشت درگذشتگان، پذيرفتن دعوت، اصلاح مفاسد و دفع ستم از بستگان، برآوردن حاجت آنها پيش از بيان كردن و شريك بودن در شادي و غم آنها را مي‌توان از موارد صله‌ي رحم عملي دانست.
برخي افراد ترجيح مي‌دهند به صورت غير حضوري از خويشان و بستگان خود احوالپرسي كنند. آنها به واسطه‌ي اين و آن يا به وسيله‌ي تلفن و نامه با خويشاوندان تماس برقرار مي‌كنند و احوالشان را جويا مي‌شوند، اگرچه با اين كار از احوال خويشان آگاه مي‌شوند ولي بايد دانست ديدار و گفتگوي چهره به چهره حلاوت و بركت ديگري دارد. البتّه احوالپرسي غيرحضوري (تلفني) نيز خوب است و نوعي صله‌ي رحم به شمار مي‌رود ولي جاي ديدار حضوري را نمي‌گيرد. نامه نوشتن به اقوام نيز نيكوست، ولي بار سفر بستن و به ديدار آنها رفتن و آنان را شاد كردن، نشان دهنده‌ي محبّت و علاقه‌ي بيشتر به آنان است و به صميميّت و يكدلي بيشتري مي‌انجامد.
رسيدن به نشاط خاطر و بهره‌مندي از تجربه‌هاي يكديگر نيز از مزاياي ديدار حضوري است. امام هادي (عليه السلام) در اين‌باره مي‌فرمايد:«ديدار برادران سبب انبساط خاطر و باروري انديشه است، هر چند كوتاه و اندك باشد».(محمد ری شهری،1384ش، ج4،ص298)، با اين همه آثار و بركتي كه در ديدار حضوري وجود دارد، ديگر چه جاي درنگ و بهانه‌جويي و عذرتراشي براي ترك رفت ‌وآمد با خويشان و آشنايان است. بايد هر فرصتي را براي ديدار مغتنم شمرد. برگشتن از مسافرت، تولّد فرزند، مراسم ازدواج، بيماري و فوت بستگان، همه فرصت‌هايي هستند براي ديدار حضوري. اين ديدارها پيوند خويشاوندان را مستحكم مي‌كند، چنانكه پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) مي‌فرمايد:
اَلزّيارَةُ تُنبِتُ المَوَدَّة؛ديدار، محبّت و دوستي را زياد مي‌كند. (همان، ج1،ص567).
چه خوب است هنگام رفتن به ديدار خويشان قصد قربت كنيم و پاداش آنها را تنها از خدا بخواهيم. نگوييم من چند بار به ديدن فلاني رفتم، ولي او به ديدنم نيامده است، پس من هم ديگر به ديدنش نمي‌روم، بلكه براي بهره‌مندي از ثواب الهي بايد از اينگونه محاسبه‌ها بپرهيزيم. البتّه هر ديدي، بازديدي دارد هر سلامي، عليكي ولي گاهي بهتر است كريمانه و با بزرگواري از اين موارد گذشت. ديدار مؤمن، ديدار خداست. در حديث قدسي آمده است:
أيُّمَا مُسلِمٍ زَارَ مُسلِماً فَلَيسَ إيَّاهُ زَارَ إيَّايَ زَارَ وَ ثَوَابُهُ عَلَيَّ الجَنَّةُ؛هر مسلماني كه به ديدار مسلماني برود، در واقع مرا زيارت كرده است و پاداش او بر عهده‌ي من، بهشت است. (کلینی، 1407ق، ج2،ص176).
از امام باقر و امام صادق (عليهما السلام) نيز روايت شده است:
هر مؤمني كه به قصد ديدار مؤمن ديگر از خانه بيرون رود و او را همراه با معرفت به حقوقش زيارت كند، خداوند به پاداش هر گامش در اين راه حسنه‌اي براي او مي‌نويسد و گناهي از او محو مي‌كند و درجه‌اي بر درجه‌هاي او مي‌افزايد. چون در بزند، درهاي آسمان به رويش باز مي‌شوند و چون مؤمنان با يكديگر ملاقات و مصافحه و معانقه كنند، خداي متعال رو به فرشتگان مي‌كند و با مباهات گويد: دو بنده‌ام را بنگريد! به خاطر من با هم دوستي و ديدار مي‌كنند. بر من است كه از اين پس از عذاب مصونشان دارم و چون برگردد، فرشتگان بدرقه‌اش مي‌كنند و اگر تا شب بعد از دنيا برود از حساب معاف مي‌شود.(همان، ص183).
چه محرومند آنان كه با كوته فكري و به دلايل پوچ و لجاجت‌هاي بچّه‌گانه، با هم قهر و قطع رابطه مي‌كنند و درهاي خير و بركت الهي را به روي خود مي‌بندند.
ج) صله‌ي رحم قلبي: آرزوي قلبي براي سعادتمندي خويشان در دنيا و آخرت، دعا براي دفع بلاهاي دنيوي و اخروي، آرزوي تداوم نعمت‌هاي موجود، محبّت ورزي به آنان و به ياد يكديگر بودن از موارد صله‌ي رحم قلبي است.
د) صله‌ي رحم مالي: كمك مالي بلاعوض براي رفع مشكلات خويشان، دادن هديه به خويشان در مناسبت‌هاي خاص، هزينه كردن مال خويش براي رفع كدورت‌ها و اختلافات ايشان، مواسات با آنها در مال، حفظ اموال خويشان و وارد نكردن خسارت‌هاي مالي به آنها و پرداخت صدقه‌هاي مالي به نيابت از آنها از نمونه‌هاي صله‌ي رحم مالي به شمار مي‌آيد.

در انديشه دينى ما، حفظ، توسعه و تعميق روابط فاميلى و ارتباط صميمانه و حمايتى خويشاوندان از آنچنان اهميتى برخوردار است كه قرآن کریم حفظ پيوندهاى فاميلى را يكى از وظايف و برنامه هاى صاحبان خرد (اولوا الالباب) تلقى كرده و فرموده: «… انما يتذكر اولوا الالباب الذين يوفون بعهد الله و لا ينقضون الميثاق و الذين يصلون ماامرالله به ان يوصل…»(21،رعد).
پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)آن را جزء دين دانسته و فرمودند:«به حاضر و غايب امتم و آنانى كه از اصلاب مردان و ارحام زنان تا روز قيامت به دنيا مى آيند، سفارش مى كنم صله رحم كنند، اگرچه به فاصله يك سال راه باشد؛ زيرا صله رحم جزء دين است.» (مجلسى،1403ق، ج 72، باب 3، روايت 73)و در جاى ديگر، هدف از رسالت خويش را پس از بندگى خداوند و شكستن بت ها و طواغيت، صله رحم معرفى مى كنند: «كسى از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) پرسيد: هدف از رسالت تو چيست؟ حضرت فرمود: هدف از رسالت من بندگى خداى يكتا، شكستن بت ها و پيوند ميان ارحام است».(همان، ج 38، باب 65، حديث 49).
از منظر تفكر دينى نقش صله رحم به گونه اى است كه انجام آن سبب سامان دهى و ايجاد سلامت و عافيت و در طريق صحيح قرار گرفتن تمام امور مى شود؛ آنجا كه امام صادق(عليه السلام)مى¬فرمايد: «تبارّوا و تواصلوا… و تعطون العافية فى جميع اموركم.»(همان، ج 74، باب 17، حديث 10)
با توجه به آن چه که ذکر شد تحقیق حاضر در صدد است روش های و آثار بسیار مهم این فریضه دینی در زندگی افراد را بررسی کند و معلوم نماید که برای انجام آن چه روشهایی را باید دنبال کرد و چه تأثیراتی نیز در زندگی انسانها می تواند داشته باشد پیش از آن ابتدا تعریفی از صله ارایه می شود .

در اصطلاح، صله رحم (یا پیوند خویشاوندی) محبت و سلوک داشتن با خویشان و نزدیکان است.اسلام تحکیم پیوندهای خویشاوندی واستحکام روابط خانوادگی را مورد تأکید و توجه قرار داده و صله رحم و رسیدگی به بستگان را به عنوان یک ارزش الهی واجب کرده‌است .صله رحم، تنها به رفت و آمد و دیدار نیست، همان گونه که قطع رحم، به ترک آمدوشد نیست. هدف از صله رحم برقرار کردن ارتباط و پیوند عاطفی با خویشاوندان است. در مقاله حاضر سعی شده تعریفی جامع از صله رحم ارائه شود سپس به شیوه های برقراری صله رحم از جمله روش زبانی، عملی، قلبی و مالی اشاره کرد و آنگاه به آثار مثبت دنیایی و آخرتی انجام صله رحم از جمله: طولانی شدن عمر،برخورداري از حمايت خويشاوندان، افزوني ثروت و رفع فقر، دور شدن بلا،آرامش رواني و سلامت بدن، بخشش گناهان، کسب مقام والا و… پرداخته شده است.

اگر کسی تو را با تمام مهربانی ات دوست نداشت.دلگیر مباش.که نه تو گناهکاری نه او.
من عیسی نامی را میشناسم که ده بیمار را در یک روز شفا داد وتنها یکی را سپاسش گفت…..
من خدایی میشناسم که ابر رحمتش به زمین وزمان باریده……
یکی سپاسش میگوید وهزاران نفر کفر….
پس “
مپندار بهتر از آنچه عیسی وخدایش را سپاس گفتند.از تو برای مهربانی ات قدر دانی میکنند.پس از ناسپاسی هایشان مرنج ودر شاد کردن دل هایشان بکوش…..
که این روح توست که با مهربانی آرام میگیرد…..
تو با مهر ورزیدنت بال وپر میگیری….
خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد…..

هرجا غصه دار شدی"استغفار کن"استغفار امان انسان است/به این کاری نداشته باش که چرا محزون شده ای.استغفارکن.چه غم خود را داشته باشی وچه غم مومنین را…../استغفار غمها را از بین می برد.همانطور که وقتی خطا می کنی همه صدمه میخورند.مثلا وقتی چند نفر کفران می کنند.به همه ضرر می رسد.استغفار که می کنی به همه ما سوای خودت نفع می رسانی.