اگر کسی تو را با تمام مهربانی ات دوست نداشت.دلگیر مباش.که نه تو گناهکاری نه او.
من عیسی نامی را میشناسم که ده بیمار را در یک روز شفا داد وتنها یکی را سپاسش گفت…..
من خدایی میشناسم که ابر رحمتش به زمین وزمان باریده……
یکی سپاسش میگوید وهزاران نفر کفر….
پس “
مپندار بهتر از آنچه عیسی وخدایش را سپاس گفتند.از تو برای مهربانی ات قدر دانی میکنند.پس از ناسپاسی هایشان مرنج ودر شاد کردن دل هایشان بکوش…..
که این روح توست که با مهربانی آرام میگیرد…..
تو با مهر ورزیدنت بال وپر میگیری….
خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد…..