این آفت ثبات حكومت اسلامی را خدشه دار نموده و محصول شرایط نامساعد اجتماعی و اقتصادی است كه زمینه تغییر سریع در وفاداری مردم به حكومت را به وجود می آورد و مشروعیت نظام سیاسی را از بین می برد.
حاكم باید برای خود معلوم سازد كه آیا حكومت را برای دین و حاكمیت حق می خواهد یا دین را برای حكومت. اگر حاكمی دین را برای حكومت بخواهد، هر جا دین و ریاست در تعارض قرار گیرند، دین و حق را قربانی می كند؛ اما اگر ریاست و حكومت برای دین باشد، هنگام تعارض، آنچه فدا می شود ریاست و حكومت است؛ چنانكه حضرت علی علیه السلام بعد از رحلت رسول خداصلی الله علیه وآله با آن كه جانشینی بعد از پیامبر را حق مسلم خود می داند، اما چون برای دین احساس خطر كرد و به توصیه رسول خداصلی الله علیه وآله نمی خواست در امر حكومت كار به جدال و خون ریزی كشیده شود، سكوت كرد.( نهج البلاغه، خطبه 5 و 37).

صفحات: 1 · 2 · 3 · 4