روزی بهلول برهارون وارد شد.هارون گفت:ای بهلول مرا پنده ی ده.بهلول گفت:اگر دربیابانی هیچ آبی نباشدتشنگی برتو غلبه کند ومیخواهی

به هلاکت برسی چه می دهی تا تو راجرعه ای اب دهند که خود راسیراب کنی؟گفت: صد دینارطلا.بهلول گفت: اگر صاحب ان به پول رضایت ندهد چه می دهی؟گفت….نصف پادشا هی خود را می دهم.بهلول گفت:پس از انکه آشامیدی.اگر به مرض ناعلاجی مبتلا گردی ونتوانی آن را رفع کنی.باز چه می دهی تا کسی آن  مریضی را از بین ببرد؟

هارون گفت :نصف دیگرپادشاهی خود رامی دهم.بهلول گفت:پس مغرور به این پادشاهی نباش که قیمت آن یک جرعه آب بیش نیست.آیاسزاوار

نیست که با خلق خدای عزوجل نیکویی کنی؟.

“منبع:کتاب داستانهای شیرین بهلول”

ما برای این چادر داریم می رویم!

رگ هایش پاره پاره شده بود وخونریزی شدیدی داشت.وقتی دکتر این مجروح را دید به من گفت:بیاریش داخل اتاق عمل………..

دکتر اشاره کرد که چادرم را در بیاورم تا راخت تر بتوانم مجروح را جابه جا کنم .مجروح به سختی چادرم را گرفت وبریده بریده وبه سختی گفت من دارم می روم تا تو چادرت را در نیاوری.ما برای این چادرداریم می رویم .چادرم در مشتش بود که شهید شد………

” راوی خانم موسوی از پرستاران زمان جنگ/منبع کتاب خانم ها حتما بخوانند.ص 24″

سجده گناهان را می ریزد

سجده گناهان را می ریزد.روایت است که انسان به سجده برودومدتی در سجده باشد"شکرالله والهی العفو"بگوید.مخصوصا در نماز شب

ده دقیقه.یک ربعی در سجده باشد.حس می کند وقتی که به سجده می رود.سبک می شود.ان حالت سبکی بر اثر ریخته شدن گناهان است.

همانطور که باد در پاییز برگ درختان را می ریزد.سجده هم گناهان را می ریزد.

”   فرازی از فرمایشات آیت الله مجتهدی-ره”