این عوامل نیز در سه محدوده¬ی فرهنگ و محیط اجتماعی، اقتصاد جامعه و خانواده¬های ما قبل خلاصه می¬شود.
1. فرهنگ و محیط اجتماعی
روابط انسان، انعکاس آموخته¬های پیرامونی اوست. فرهنگ و نحوه¬ی زیست هر فرد، از اولین عوامل مؤثر در روابط او است، به¬طوری که از رفتار یک جامعه می¬توان وضعیت فرهنگی و محیط رشد مردم آن را ارزیابی کرد. از این روست که هنجارهای رفتاری در اقوام و ملت¬های مختلف، متفاوت است.
روابط اعضا در خانواده نیز، متأثر از ادبیات محیط و آموخته¬های غیرمستقیمی است که از اطراف دریافت می-شود.
صبوری، مدارا، حفظ عفت، پای¬بندی به خانواده و همسر یا برعکس پرخاش¬گری، عدم سازش، طغیان¬گری و بی¬بندوباری از ویژگی¬هایی است که خانواده¬ها تا حدود زیادی از محیط خود می¬آموزند. یکی از عوامل مؤثر در تحکیم روابط خانواده، داشتن محیطی سالم و هدایت¬گر است. در آموزه¬های دینی، تأکید فراوان بر طهارت محیط، حفظ حدود الهی در جامعه و صیانت از فرهنگ اجتماعی از طریق امر به معروف و نهی از منکر، همه به دلیل تأثیر قهری مفاسد بر فرد و خانواده است. «کنتم خیر امه اخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنکر ؛ شما بهترین امتی بودید که به سود انسان¬ها آفریده شده¬اند (چه این که) امر به معروف و نهی از منکر می¬کنید.»
از این آیه به¬دست می¬آید که خداوند امت مسلمان را به¬شرط امر به معروف و نهی از منکر بهترین امت می¬نامد؛ زیرا اصلاح محیط از وظایف واجب مسلمین است.