1- تبیین نشدن شایسته فرهنگ اسلام
پس از انقلاب اسلامی گرایش به دین و معنویت و انجام دستورات دینی به نحو خوبی رشد یافت و متولیان فرهنگ کشور وضعیت اجتماعی را پاک و سالم دانسته و به تصور اینکه این روند و این فضا ادامه خواهد داشت، کمتر برای تبیین و استمرار فرهنگ دینی که حجاب و عفاف نیز جزو آن است، سرمایه گذاردند و به مسائل دیگری که گمان می کردند از اولویت و اهمیت بیشتری برخوردار است پرداختند.
2- نبودن مجال برنامه ریزی
کینه توزی دشمنان اسلامی و توطئه های استکبار جهانی به سر کردگی امریکای جهانخوار و راه اندازی بحران های اقتصادی، سیاسی، امنیتی و تنش های اجتماعی که همة ما مصادیق بسیاری از آن را از اول انقلاب تا حال، شاهد بوده ایم و از همه مهم تر راه انداختن جنگ تحمیلی که بیشترین منابع و سرمایه های مادی و معنوی کشور را به خود اختصاص داد، باعث شد که فرصت برای برنامه ریزی صحیح از مسؤلان سلب گردد.
3- سیاست های فرهنگی
عرصه های فرهنگی به افراد خوش ذوق، متعهد، متدین و متخصص نیازمند است که به صورت دقیق و عمیق بتوانند مسائل اسلامی را از منابع غنی اسلامی فهمیده و به شیوه صحیح و در کتاب های معارف اسلامی دبیرستان ها و دانشگاه ها و همه سطوح آموزشی جامعه ارائه دهند به صورتی که مطالب این کتاب ها جوانان را جذب کند و توجه به معنویت، اخلاق و ارزش های دینی را در وجود آنان نهادینه سازد البته کارهای زیادی در این زمینه شده است ولی کافی نیست و ما هنوز در آغاز راهیم.