آیت الله برجرودی (ره)در احوالات علامه سید محمدباقر در چه ای (ره)حکایتی را نقل می کنندو می گویند

“اغلب غذای ایشان به هنگام ناهار وشام نان در چه وماست بود که مختصری نعنا .خشک هم به آن اضافه می کردند وکمتر اتفاق می افتاد که غذای پخته مثل آبگوشت داشته باشند.از جمله  ویژگی هایی ایشان آن بود که هنگام  غذا خوردن از تعارفات مرسوم خوداری می کرند.یک روز از ایشان سوال کردیم چرا در هنگام غذا خوردن تعارف نمی کنید؟پاسخ دادند:در تمام مواقع خوف آن دارم که تعارفم دروغ باشد وخدای ناکرده جز دروغگویان محسوب شوم.چون افرادی که هنگام غذا خوردن برمن وارد شده اندیا می دانستم که غذا خورده اند.که در اینصورت تعارف کردن معنایی نداشتیا احتمال دادم غذای مرا نپسندید وبه هر حال چون احساس می کنم در این گونه موارد تعارف بندهمعنایی ندارد وشائبه دروغ نیز به آن وارد است .از تعارف خود داری می کنم……

                                                                                          “منبع:کتاب قصه های خواندی از چهرهای ماندنی”