توجیه شیطانی

ذکر این موارد به این معنا نیست که در هر زمانی که اراده کنیم از کسی غیبت کنیم در قالب یکی از این موارد و یا موارد دیگر از گناه و غیبت فرار کنیم و یا خودمان را گول بزنیم و توجیه کنیم.

سوگمندانه در فرهنگ مردم ما کم و بیش در این رابطه اشتباهاتی رخ داده است که به برخی از موارد آن اشاره می کنیم، مثلاً:

می گویند «غیبتش نباشد صفتش باشد» آیا با این عبارت که این نباشد و آن باشد واقعیت ها دگرگون می شود. مگر تغییر این چیزها بدست ماست که تا اراده کردیم (کن فیکون) بشود و حقیقت غیبت تبدیل به صفت شود؟!وانگهی اگر صفت کسی را که راضی نیست فاش شود و منفی است کسی بر زبان جاری کند حکم غیبت او را دارد و فرقی نمی کند با غیبت.

می گوید من این حرف را جلوی روی فلانی هم می گویم! آیا این مفرّ درستی است، خوب اگر شما شهامت داری که روبرویش بگویی تا عیبش را اصلاح کند چه لزومی دارد که به دیگری بگویی تا دلش نسبت به غیبت شونده چرکین شود؟! و نسبت به تو بی اعتماد گردد.

برخی هم به بهانه «تحلیل» و این که باید مسائل سیاسی را روشن کرد و حلاجی کرد به آسانی از رقیب خود به عنوان یک چهره منفور و ملعون یاد می کنند و مانند آب خوردن این گناه را حلال می دانند.

باید از این گونه توجیهات غیر وجیه و شیطانی به خدا پناه ببریم و به وسیله غیبت دینمان را غارت نکنیم و بدانیم که لذّت زودگذر غیبت عذاب ماندگار دوزخ را به دنبال دارد.