بر پا شده حسینیه ای از دعا بیا
یک شب کنار سفرۀ شب های ما بیا
من خسته ام از این همه توبه از این شروع
امشب برای توبۀ از توبه ها بیا
از معرفت تهی ام و از مصلحت پُرم
تا زیر و رو شَوَم ز قدوم شما بیا
یادش به خیر صحن رضا داد می زدم
آقا نشسته ام در ایوان طلا بیا
ای منتقم اگر که نشد تا ببینمت
وقت سحر زیارت پایین پا بیا
وقتی کنار پنجره فولاد می روم
آن جا میان روضۀ دارالشفا بیا
می خوانمت که بین ابوحمزه بشنوم
نذرت قبول یک سفر کربلا بیا

عاصیِ روسیاهم ، مانده میان راهم
من را که پُر گناهم ، ای وای اگر نبخشی
شرم و حیا ندارم ، ترس از خطا ندارم
اما منی که جز تو ، در دوسرا ندارم ، ای وای اگر نبخشی
شد سُست اعتقادم ، چون پَر میان بادم
حالا که از جهالت ، نعمت ز دست دادم ، ای وای اگر نبخشی
ای وای از زبانم مدیون این و آنم
وقت ادای دینم ، حالا که ناتوانم ، ای وای اگر نبخشی
مردن ز یاد رفته عمرم به باد رفته
این بنده را که راهه ، کج را زیاد رفته ، ای وای اگر نبخشی
ای که تو مهربانی ، درد مرا تو دانی
در بهترین زمان ها ، در بین میهمانی ، ای وای اگر نبخشی
بر سفره ی کرامت ، در بین این ضیافت
من را که بدترینم ، در این شب زیارت ، ای وای اگر نبخشی
ما جای خود که مولا ، در سجده نیمه شب ها
در موقع مناجات ، گفته شبیه زهرا ، ای وای اگر نبخشی
در روز پر تلاطم ، سردرگمند مردم
در روز حسرت من ، پیش امام هشتم ، ای وای اگر نبخشی
جان حسین و زینب ، رحمی نما تو امشب
ارباب داده یادم ، تا که بگویم هر شب ، ای وای اگر نبخشی
آید اجل چو ناگاه ، بسته شود به من راه
در وقت بی کَسیم ، ای مهربان دلخواه ، ای وای اگر نبخشی

یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
کی می شود که از من تنها خدا بماند
ناپاکیم بریزد پاکی به جا بماند
من لایق عطای ماه خدا نبودم
پس این تویی که خواهی دل با خدا بماند
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
حالا که آمدم با حال دعا و توبه
ای کاش که همیشه حال دعا بماند
آمد محب حیدر عطشان جام کوثر
تا جرعه ای بنوشد ، با مرتضی بماند
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
گاهی مرا صدایی ، لطفی بر این گدایی
زهراییم عطا کن ، تا این عطا بماند
یا کربلاییم کن ، یا مجتبائیم کن
جامانده از خدا را مگذار جا بماند
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
دیگر نده عذابم ، با بی محلی خود
بگذار در حریم لطفت گدا بماند
این دست خالیم را ، خالی تو بر نگردان
بد می شود برایت ، درمانده وا بماند
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
از فرط بی وفایی ، من عهد ها شکستم
دستم اگر بگیری ، عهد و وفا بماند
از این دَرم برانی ، باز از دری درآیم
از تو که کم نیاید ، یک بی وفا بماند
پرونده ام سیاه است ، از بس که پُر گناه است
مگذار نام من در اهل خطا بماند
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
[من که به شور و شینم گریه کن حسینم
در وادی محبت ، خدا خودش می دونه
محبت تو مولا زد از دلم جوونه
چیکار کنم حسین جان
دوست دارم حسین جان
فدات بشم حسین جان]
من سفره ی دلم را بیخود که وا نکردم
مگذار در دل من جز کربلا بماند
یا مظهر العجایب ، جان امام غایب
مگذار دشمت تو در نینوا بماند
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو
یا رب الهی العفو ، یا رب الهی العفو

زینب مرا تو طاقت دیدن نداشتی؟
هجده سر بریدن بینی چه میکنی؟

دخترم:

اینجا همه به گریه ی تو گریه میکنند
خنده به اشک دیده ببینی …چه میکنی

من پیکرم به غیر سرم لطمه ای ندید.
جسمی گلو بریده بینی….چه میکنی

یک ضربه زد به فرق سرم…راحتم نمود
توقتل صبر دیده بینی ….چه میکنی

تویکسره به چشم پدر بوسه میزنی
تیری درون دیده بینی ….چه میکنی

امشب از فرق علی کعبه پلی زد به بهشت……..

چه مراعات النظیری است …….علی/کعبه /بهشت/…..