خدا مهربان تراز آن است که با چند گناه بنده خود را دور بیندازد.

ولی شیطان دائما در حال  نامید کردن انسان است یک آدم گنهکار اگر احساس می کند خدا دیگران به او نگاه نمی کند باید بدانان این    نامیدی القا همان شیطان است که او را وادار به گناه کردن کرده در نتیجه نباید به احساسات منفی خود اعتنا کند.

کسی که حمام رفته ولباس تمیز پوشیده است وهمین که یک سیاهی  روی صورت یا لباسش بنشیند می فهمد.

ولی کسی که مثلا در مکانیکی  کارکرده وسیاه شده. هر قدر هم خاک بخورد متوجه نمی شود.

گناه هم همین طور است.

کسی که تزکیه کرده وخودش را تمیز کرده .می فهمد که یک گناه چه قدر اثر دارد.

  ولی کسی که غرق گناه است.هرچقدر گناه کند ککش هم نمی گزد.