ابو قره گوید:امام جعفر صادق “ع” را دیدم که مشغول طواف خانه خدا بود ومکرر به خدا عرض می کرد:اللهم قنی شح نفسی.خداوند! مرا از بخل وحرص ونفسم.حفظ فرما .

پرسیدم:یابن الرسول الله!شما از آغاز شب تا پایان آن.غیر از این دعا را نخواندید؟فرمود:چه چیز بدتر از بخل وحرص نفس که خداوند می فرماید:ومن یوق شح نفسه فاولئک هم المفلحون"وکسانی که از بخل وحرص خویشتن مصون بمانند رستگارند.