کربلا خود رامهیا کن که می آید حسین……
از جفا خود را مبرا کن که می آید حسین…..
ذره ذره خاک خود راشستشو کن در فرات……
چون حرم آغوش خود را وا کن که می اید حسین…
همراه او هست زینب با زنان و کودکان….
خیمه ای از عشق بر پاکن که می آیدحسین…..
او زمکه تا به اینجا طی منزل کرده است….
با قدوم او مدارا کن که می اید حسین……
من گمانم در سفر از تشنگی آزرده است…
جامی از آب گوارا کن که می آید…….