پدر جان ای ایینه آب نمای زندگی ام.هر روز باخاطرات .با لبخنده های زیبایت .زندگی ام را می گذرانم.
پدرم:تو معبد نوازشات سجده های شکرم را به جا میارم وغربت نگاه بارون زده ام رابه طلوع دستای تو میسپارم.
پدر جان:نگاه مهربان وصدای دلنشیت همیشه مرحم دل من در این غربت است.بدان که برای من بهترینی.
از تو آموختم چگونه سبک بال زندگی کنم تا هجرتم نیز سبک بال باشد…………………اما حرف آخر…….شرمنده ام به جای روزت مبارک بگوییم روحت شاد ویادت گرامی باد……………………