حاج محمد دولابی در تعبیری زیباوعمیق در خصوص وظایف منتظران در دوران غیبت عنوان می کند:

پدرچهارتا بچه این ها را گذاشت توی اتاق وگفت این جا ها را مرتب کنید تا برگردم.می خواست ببیند کی چه کار می کند.خودش هم رفت پشت پرده.ازآنجا نگاه می کرد کی چه کار می کند:می نوشت توی کاغذی که بعد حساب وکتاب کند برای خودش.

یکی ازبچه ها که گیج بود یادش رفت .سرش گرم شد به بازی وخوراکی واین ها..یادش که اقاش گفته خانه را مرتب کنید (اکثریت انسانها که سخت سر گرم زندگی مادی شده اند و به آن دل بسته اند چون در قرآن کریم بارها اشاره شد اکثرهم لا یعقلون ) یکی ازز بچه ها که شرور بود شروع کرد خانه را به هم ریختن و داد و فریاد که من نمی گذارم کسی اینجا را مرتب کند ( نماد انسان های خطا کار و خلاف کار )

اما آن که زرنگ بود نگاه کرد رد تن آقاش را دید از پشت پرده تند تند مرتب کرد همه جا را می دانست آقاش دارد توی کاغذ می نویسد و میرود برایش چیز خوب می آورد هی نگاه می کرد سمت پرده و می خندید دلش هم تنگ نمی شد می دانست که همین جا است توی دلش هم گاهی می گفت اگر یک دقیقه دیر تر بیاید باز من کارهای بهتر میکنم ( نشانه ای از انسان های مؤمن و منتظرین حقیقی صاحب الزمان ( عجل الله تعالی فرجه اللشریف )

السلام علیک یا حجه الله فی أرضه