راز طول عمر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)

طول عمر حضرت مهدی علیه السلام همواره یکی از سوالات حوزه مهدویت می باشد. دلیل اصلی این پرسش ندیدن انسان با عمرهای طولانی و زندگی های کوتاه مدت اطرافیان مان است. در صورتی که نباید عمر حضرت را که اراده الهی بر طولانی بودن آن تعلق گرفته با عمر سایر انسان ها مقایسه کرد.

یکی از سوالاتی که در موضوع مهدویت مطرح است راز طول عمر امام زمان علیه السلام است و اینکه آیا امکان دارد انسان عمری چند هزار ساله داشته باشد و آیا ضرورتی دارد که امامی زنده همیشه در عالم باشد؟ ابتدا باید به سوال دوم پاسخ دهیم، آن چه مسلم است انسان بیهوده خلق نشده است و این دنیای مادی محلی برای رشد و تکامل انسان است تا روحش را پرورش بدهد و کامل شود و خداوندی که خالق بشر است او را رها نکرده بلکه از روی لطف پیامبرانی برای هدایت او فرستاده است.

راه تکامل انسان، همان عقائد حقه و اعمال نیک و اخلاق پسندیده ای است که خداوند متعال آنها را بر قلوب پاک انبیاء نازل کرده تا به مردم ابلاغ نمایند. الطاف خداوندی چنین اقتضا دارد که پیامبرانی را بفرستد تا احکام و قوانین لازم را به مردم ابلاغ کنند و آنان را به سوی غایت و هدف خلقت هدایت و کمک نمایند.

و نیز هر وقت پیغمبری در بین مردم موجود نبود،باید یکی از افراد انسان جانشین و خزینه دار احکام خدایی باشد و در تحمل و نگهداری و تبلیغ آنها سعی و کوشش نماید. زیرا منظور حق تعالی از بعثت پیمبران و فرستادن احکام در صورتی تحقق می پذیرد و الطافش به حد کمال می رسد و حجت بر بندگان تمام می شود که تمام آن قوانین و دستورات بدون کم و زیاد، در بین بشر محفوظ بماند. پس در مورد فقدان پیامبران، لطف خدا چنین اقتضا دارد که یکی از انسان ها را مسئول حفظ و نگهداری و تحمل احکام نماید.(مرکز اطلاع رسانی آل البیت، برهان عقلی بر امامت) 

عمر انسان حد و مرز معینی ندارد که تجاوز از آن حد، غیر ممکن باشد، هیچ یک از دانشمندان نگفته اند که فلان مقدار سال، نهایت درجه ای است که انسان ها می توانند بدان نائل گردند و هنگامی که بدان پایه رسیدند مرگ برایشان حتمی است

بنابراین همیشه باید در بین نوع انسان، فردی وجود داشته باشد که همواره مورد هدایت و تأییدات و افاضات حق تعالی بوده و به واسطۀ افاضات معنوی و کمک های باطنی، هر فردی را بر طبق استعدادش به کمال مطلوب برساند و گنجینه و خزینه دار احکام الهی باشد تا افراد بشر، در صورت احتیاج و عدم ایجاد مانع از علومش بهره مند گردند. وجود مقدس امام، حجت حق و نمونۀ دین و انسان کاملی است که می تواند در حد توانایی بشر، خدا را بشناسد و پرستش کند، اگر امام نباشد رابطۀ بین عالم مادی و دستگاه آفرینش منقطع می گردد. افاضات عوالم غیبی، اولا بر آینه پاک قلب امام و به وسیله او بر دل های سایر افراد نازل می گردد. امام قلب عالم وجود و رهبر و مربی نوع انسان است و معلوم است که حضور و غیبت او، در ترتب این آثارتفاوتی ندارد. (امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، انتشارات شفق، چاپ قدس، ص154)

امام سجاد علیه السلام فرمود: ما پیشوای مسلمین و حجت بر اهل عالم و سادات مؤمنین و رهبر نیکان و صاحب اختیار مسلمین هستیم.ما اَمان اهل زمین هستیم چنانکه ستارگان اَمان اهل آسمانند.به واسطۀ ماست که آسمان بر زمین فرود نمی آید مگر وقتی که خدا بخواهد. به واسطۀ ما باران رحمت حق نازل و برکات زمین خارج می شود. اگر ما روی زمین نبودیم اهلش را فرومی برد و آنگاه فرمود: از روزی که خدا آدم را آفریده تا حال هیچگاه زمین از حجتی خالی نبوده است ولی آن حجت،گاهی ظاهر و مشهور و گاهی غائب و مستور بوده است، تا قیامت نیز از حجّت خالی نخواهد شد و اگر امام نباشد خدا پرستش نمی شود. (امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، انتشارات شفق، چاپ قدس، ص155، به نقل از ینابیع المودة)

حال که به این باور رسیدیم که وجود امام معصوم بر روی زمین ضرورت دارد و زمین هیچ گاه خالى از امام معصوم نیست، چه آشكار و چه غایب، به سوال دیگر می پردازیم که چگونه ممکن است انسان عمر طولانی داشته باشد؟