رسول خدا (ص) فرمود :خداوند از پذیرش توبه بدعت گذار ابا دارد .
گفته شد :چطور یا رسول الله ؟
فرمود :زیرا وی دل خود را از عشق بدعت انباشته است .
امام صادق (ع) فرمود :در زمان های نخستین ،فردی بود که از راه حلال ،طلب دنیا می کرد؛اما بر آن دست نمی یافت .بعد از راه حرام در پی آن افتاد ؛اما باز هم نیافت .شیطان نزد وی آمد و گفت :فلانی !تو دنیا را از راه حلال جستی ؛اما نیافتی ،از راه حرام جستی ،باز هم نیافتی ،می خواهی تو را بر چیزی راهنمایی کنم که دنیایت افزون شود و پیروانت بسیار گردد ؟
گفت آری!
گفت : دینی ایجاد کن و مردم رابه آن فرا خوان . او چنین کرد ،مردم پاسخ دادند و از وی اطاعت کردند و به دنیا دست یافت . بعد اندیشید وگفت :من چه کاری کردم !دینی را ایجاد کردم و مردم را به آن فرا خواندم ،فکر نمی کنم بتوانم توبه کنم مگر آنکه نزد کسانی که دعوتشان کردم بروم و آنان را از این دین برگردانم . بعد نزد افرادی رفت که دین وی را پذیرفته بودند و به آنان گفت :دینی که شما را به آن دعوت کردم باطل بود و من خود آن را ابداع کرده بودم . آنان گفتند :دروغ می گویی . آن دین حق است ؛اما خود در آن تردید کردی و از آن بازگشتی .وقتی چنین دید زنجیری بر خود بست و آن را با میخ کوبید و گفت :زنچیر را از گردنم باز نمی کنمک مگر وقتی که خدا توبه مرا بپذیرد .خداوند به پیامبری از پیامبران خود وحی کرد و گفت :به فلانی بگو :به عزتم سوگند که اگر مرا آنقدر بخوانی که رگ های گردنت قطع شود توبه تو را نخواهم پذیرفت مگر آنکه افرادی را که بر دین تو مرده اند از آن باز گردانی .