حکایت بوی سیب سیدالشهداء علیه السلام ????ام سلمه می گوید: ????❤️يك وقت حضرت امام حسن و حضرت امام حسین صلوات الله علیهما به حضور مولا و رهبر ما حضرت رسول خدا صلوات الله علیه و آله آمدند كه جبرئيل به صورت دحيه كلبى در حضور آن حضرت بود. امامان عزیزمان حسنين صلوات الله علیهما در اطراف جبرئيل كه به صورت دحيه كلبى در آمده بود دور ميزدند. جبرئيل دست خود را حركت ميداد و اين طور وانمود ميكرد كه چيزى در دست دارد، ناگاه ديدند: يك سيب و يك گلابى و يك انار در دست دارد، وى آنها را به حضرت امام حسن و حضرت امام حسین صلوات الله علیهما داد، صورت حضرت امام حسن و حضرت امام حسین صلوات الله علیهما از كثرت خوشحالى درخشنده شد و متوجه رسول خدا صلوات الله علیه و آله شدند، رسول خدا آنها را گرفت و بوئيد و فرمود: با همين ميوه جات نزد مادرتان فاطمه صلوات الله علیها برويد، و اگر قبل از آن نزد پدرتان برويد بهتر است. ايشان دستور رسول خدا صلوات الله علیه و آله را اجرا كردند، و چيزى از آنها نخوردند تا اينكه رسول خدا صلوات الله علیه و آله نزد ايشان رفت و همه با هم از آن خوردند. هر چه از آن ميوه ها مي خوردند همچنان برقرار بودند و كم نمى شدند تا آن موقعى كه رسول خدا صلوات الله علیه و آله روح مبارکشان قبض شد. امام حسين صلوات الله علیه فرمود: تا فاطمه اطهر صلوات الله علیها زنده بود آن ميوه جات دچار هيچ گونه تغيير و نقصانى نشدند. موقعى كه حضرت زهرا صلوات الله علیها از دنيا رفت انار مفقود شد، ولى سيب و گلابى در زمان حيات پدرم صلوات الله علیه باقى ماندند، هنگامى كه حضرت امیر المؤمنین صلوات الله علیه را شهيد كردند گلابى مفقود شد، ولى سيب به همان حالت براى حضرت امام حسن صلوات الله علیه باقى بود تا هنگامى كه آن حضرت را به وسيله زهر به شهادت رساندند. آنگاه آن سيب همچنان باقى بود تا آن موقعى كه آب را در كربلا به روى من بستند. من هر گاه تشنه ميشدم آن سيب را ميبوئيدم و عطشم تخفيف مى يافت. هنگامى كه تشنگى من به نهايت رسيد آن سيب را جویدم و يقين به وفات كردم. شنیدم حضرت امام علي بن الحسين صلوات الله علیهما مي فرمود: پدرم يك ساعت قبل از اينكه شهيد شود اين مطلب را مي فرمود. موقعى كه پدرم شهيد شد بوى آن سيب از قتلگاه آن حضرت يافت مى شد. من به جستجوى آن پرداختم ولى اثرى از آن نيافتم. بوى آن سيب بعد از شهادت امام حسين صلوات الله علیه باقى بود، من قبر مقدس آن حضرت را زيارت كردم و بوى آن سيب از قبر مباركش مي وزيد. شيعيانى كه به زيارت قبر امام حسين صلوات الله علیه مي روند اگر با اخلاص باشند در موقع سحر بوى آن سيب را خواهند يافت. منابع ????مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج 3، ص: 391 ????بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج 43، ص: 289 ????رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار، ج 1، ص: 86 ????مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج 10، ص