اهمیت اجتماعی ازدواج
مسأله ازدواج را می توان از دو جنبه مورد بررسی قرار داد:
1- جنبه فردی
2- جنبه اجتماعی
از آنجا که زن و شوهر برای ارضای تمایلات شخصی و برآوردن نیازهای فردی، تن به ازدواج می دهند، امر ازدواج ، یک مسأله شخصی و فردی محسوب می شود و از آن جهت که بنیان جامعه انسانی با زناشوئی زن و مرد شکل می گیرد و آنان برای تشکیل خانواده ناچارند از ضوابط و نظام حقوقی خاصی پیروی کنند، ازدواج یک امر اجتماعی به حساب می آید.
تأمین رفاه، آرامش و گسترش مدنیت بشری در سایه ازدواج میّسر است و این امر، بدون تشکیل خانواده ای متعّهد و مسئول امکان پذیر نیست. براین اساس ، یکی از ارکان مدنیت و راهی مهم برای آسایش جامعه و رفاه بشر به شمار می رود.
امام رضا (ع) ضمن خطبه ای، با اشاره به اهمیت اجتماعی ازدواج فرمود: (لَو لَم تَکُن فِی المُناکَحَه وَ المُصاهَرَۀِ آیَهٌ مُنَزَّلَةٌ ، وَ لا سُنَتٌ مُتَبَّعۀٌ ، لَکانَ ما جَعَلَ اللهُ فیهِ مِن بِرِّ القَریبِ وَ تأَلُّفِ البَعیدِ ما رَغِبَ فیهِ العاقِلُ اللَّبیبُ وَ سارَعَ اَلیهِ المُوَفَّقُ المُصیبُ) اگر درباره ازواج دستوری هم صادر نشده بود و سنتی هم از سوی پیامبر(ص) نرسیده بود، باز به خاطر همان فواید (اجتماعی) که خدا در آن نهاده، مانند نیکی به نزدیکان و پیوند با بیگانگان، انسان خردمند و مصلحت اندیش به آن رغبت می کرد. و شخص کامروا و درستکار بدان پیشی می گرفت.

 

صفحات: 1 · 2 · 3