امام و شعر

حضرت امام خمینی رحمه الله در کنار مسایل سیاسی و اجتماعی که نیاز به روحیه ای قوی و انعطاف ناپذیر دارد، دارای ذوقی سرشار از زیبایی ها بود. ایشان از دوران جوانی، اشعاری عرفانی و گاه سیاسی و اجتماعی سروده بودند که متأسفانه در یورش های رژیم شاه مفقود گردیده است. ایشان پس از پیروزی انقلاب نیز سروده هایی دارند که در قالب غزل، دوبیتی، رباعی و.. می باشد و در آثاری با نام های سبوی عشق، محرم راز، نقطه عطف و دیوان اشعار به چاپ رسیده است.

توفان فصل سرخ

کجاست آن که در این فصل سرخ، توفان کرد
کجاست آن که دلم را شکوفه باران کرد
کجاست آن که در گدازه های عطش
به بزم ساده و زیبای عشق مهمان کرد
کجاست آن که شبی زخم داغ داران را
به بوی مرهم جادوی عشق درمان کرد
کجاست آن که شب سرد غربت ما را
به یک نگاه خداگونه نورباران کرد
کجاست آن که به اندوه رفتنش ناگاه
هزار قافله عشق را پریشان کرد
کجاست آن که پیام آور شکفتن بود
چه کس بهارمرا زیرا خاک پنهان کرد
دلم قرار نمی گیرد این چه غوغایی است
کجاست آن که در این فصل سرخ توفان کرد