الهی:از کودکان چیزها آموختم لاجرم کودکی پیشه کردم…

ما را یارای دیدن خورشید نیست.دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم!!!

الهی! از من برهان توحید خواهند ومن دلیل تکثیر…..

الهی!اگرچه درویشم ولی داراتر از من کیست که تو دارایی منی.

الهی! از نملز وروزه ام توبه کردم.به حق اهل نماز وروز ه ات.توبه این نااهل را بپذیر…

الهی!خوشحالم که از درد می نالم که هر دردی را درمان نهاده ای..

باشد که هم ستارالعیوبی والرحم الرحمین

1. اول کسی که همانند غذاست که همیشه به آن محتاجیم…پس او دوستی خردمند است

دوم در واقع بیماری ودرد است که او دوستی احمق ونادان است..

سومی .در واقع دارو است که او دوستی اندیشمند است

در روایت  آمده است که یکی از زهاد شهر راترک  کرده وبه دامنه کوهی رفت وگفت از کسی چیزی نمی خواهم تا پروردگارم روزیم دهد .هفت روز منتظر نشست تا نزدیک بود بمیرد ولی رزقش نرسید.گفت:پروردگارا !اگر مرا زنده  می خواهی رزقی را که برایم قسمت کرده ای برسان .

وگر نه جان مرا بگیر.وحی آمد به عزت وجلالم روزیت را نمی دهم تا به شهر بروی و وارد شهر شوی وبین مردم باشی .آنگاه زاهد به شهر رفت ودر آنجا اقامت گزید پس یکی یکی برایش غذایی مآوردند ودیگری شرابی .و او خورد وآشامید.این راز در درون خویش مخفی کرد.

پس خداوند به او وحی کرد تو خواستی با زهدت حکمت مرا زاءل کنی؟؟

آیا نمی دانی که من بیشتر دوست دارم بنده ام  را  به دست بندگانم روزی دهم تا اینکه قدرت خودم…..  

آیا می دانید:هرکاسب که ا ز توکل بی بهره باشد از کسبش جز حرام شبهه ناک چیزی بدست نمی آورد وعلامت متوکل  آن آست که در آمد خویش را ایثار می کند خود گرسنگی می کشد ولی مالش را در راه دین انفاق می کن …

آیا می دانید:هرکاسب که ا ز توکل بی بهره باشد از کسبش جز حرام شبهه ناک چیزی بدست نمی آورد وعلامت متوکل  آن آست که در آمد خویش را ایثار می کند خود گرسنگی می کشد ولی مالش را در راه دین انفاق می کن …