اصل مراقبه آن است که بداند خداوند مطلع است بر او در هر آنچه که انجام میدهید ومیاندیشد.اگر خلق ظاهر اورا میبیند خدا بیننده ظاهر وباطن ناظر بر اعمال اوست.

علامه حسن زاده آملی

سعدی در باب هفتم گلستان گوید:بزرگی را پرسیدم از معنی این حدیث که اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک؟گفت به حکم آنکه هر آن دشمنی را که بر وی احسان کنی دوست گردد.مگر نفس را که هرجند مدارا بیشتر کنی مخالفت زیاده کند..

الهی: در شگفتم از کسی که غصه خودش را نمی خورد وغصه روزی اش را می خورد.

الهی:اگر بهشت شیرین است.بهشت آفرین شیرین تر است

چه باید کرد که گناه فراموش شود.وگرنه با یاد گناه اگر برانی شرمنده .واگر نوازی شرمنده ترم